Dla tych, których kochałem

Oparty na faktach, poruszający film Roberta Enrico, powstał na podstawie wspomnień polskiego Żyda, Martina Graya (właściwie Mietka Grajewskiego). Wersja kinowa, prezentowana właśnie w Zone Europa, cieszyła się takim powodzeniem, że niespełna dwa lata później powstał ośmiogodzinny serial telewizyjny. Martin ma 16 lat i mieszka wraz z rodziną w Warszawie. Jest 1943 rok, czas wojny, okupacji niemieckiej i narastającego terroru wobec cywilnej ludności. Warszawskie getto staje się miejscem szczególnego "zainteresowania" nazistów. Warunki życia Martina i jego rodziny są przerażające, pogarszające się z dnia na dzień, naznaczone głodem, łapankami i wszechobecną śmiercią. Chłopak, wraz z garstką przyjaciół, organizuje przemyt jedzenia do getta. Niestety, niebawem cała rodzina zostaje wysłana transportem do obozu zagłady w Treblince. Tylko Martin i jego ojciec uchodzą z życiem, uciekając w sprzyjających okolicznościach. Niebawem obaj dołączą do powstania w getcie, lecz przeżyje je tylko młodziutki Martin. Chłopak zaciąga się do Armii Czerwonej, wyruszającej na Berlin. Wojna się kończy, lecz nie historia Martina. Chociaż emigruje do USA, prawdziwe szczęście odnajdzie dopiero we Francji. Szczęście, które nie potrwa jednak długo. Wzruszający dramat biograficzny z wielką historią w tle. Dramatyczne dzieje życia polskiego Żyda wpisane w horror II wojny światowej to pełna epickiego rozmachu opowieść o wyraźnie antywojennym przesłaniu. Twórcom udało się dotknąć prawdziwego, nieupozowanego życia. Autentyzm bohatera i jego historii to również zasługa znakomitego aktorstwa Michaela Yorka i Jacquesa Penota (młody Martin). Film był nominowany do francuskiego Cezara w dwóch kategoriach.