Ekspedycja

Albert, młody wysłannik ONZ przyjeżdża do odległego zakątka planety z dobroczynną misją. Ma za zadanie ucywilizowanie zamieszkałego tam Ludu Końca Świata. W zamian za humanitarną pomoc tubylcy winni zrzec się praktykowanego od dawien dawna ludożerstwa. Był czas, że plemię zjadało się nawzajem, teraz w imię postępu zjada już tylko swoich sąsiadów z drugiej strony rzeki, Karaczurów – przekonuje stary Wódz, obiecując Albertowi, że w podzięce za kolejny transport żywności i lekarstw plemię może zrezygnować z polowania na kobiety i dzieci, ograniczając się jedynie do męskich osobników. Wkrótce jednak okazuje się, że zawarty układ jest fikcją, bo Plemię Końca Świata wcale nie zamierza zmienić swoich obyczajów. Sytuacja staje się coraz groźniejsza dla Alberta, a potęguje ją jego nagłe uczucie do córki Wodza. Sztuka Wiktora Szenderowicza to błyskotliwy przykład odnowienia gatunku powiastki filozoficznej. Zaskakująca formalnie opowieść o wyprawie wysłannika ONZ do plemienia żyjącego z dala od cywilizacji jest pretekstem do refleksji nad ludzką naturą. Młody idealista zderza się boleśnie z pragmatyzmem polityki, mechanizmami władzy i propagandy. Inteligentna satyra polityczna, zaduma nad ludzką kondycją wpisane zostały w konwencję czarnej komedii oraz komedii romantycznej, w której niebagatelną rolę odgrywa zakochana kobieta. Nazwisko Wojciecha Adamczyka – mistrza komediowego gatunku, reżysera m. in. kultowego serialu "Ranczo" gwarantuje, że spektakl stanie się telewizyjnym hitem.