Kierunek Wild: Dzika Australia Odcinek 4 - Lasy koali

Streszczenie odcinka

W pachnących jak pastylki na kaszel eukaliptusowych lasach wschodniej Australii gardłowe odgłosy godowesamców koali zwiastują nadejście lata. Żaden osobnik nie zadowoli się zwykłym uściskiem, by wyrazić, co czuje, używa swych długich strun głosowych, które wytwarzają głośne miłosne nawoływania. Siła tychkrzyków sygnalizuje wielkość zwierzęcia. Nawet jeśli samiec jest nie większy od dużego szopa, rykiem dorównuje olbrzymom. Wabi samice i drażni rywali. Nawet jeśli wygląda jak przytulanka, to podczas corocznej pory godowej zmienia się w demona. Koala rzadko schodzi na ziemię. Nawet do dwudziestu godzin śpi na drzewie, a po przebudzeniu większość czasu poświęca jedzeniu. Jego aktywność wzrasta tylko w sezonie rozrodczym. Tak zwane misie koala oczywiście nie są niedźwiedziami. To torbacze, podobnie jak kangury. Innym ciekawym zwierzęciem jest lirogon. Bujne lasy deszczowe wschodniej Australii rosną u podnóży Wielkich Gór Wododziałowych. Najwyższe pasmo tego łańcucha górskiego to Alpy Australijskie. Tutejsze szczyty wznoszą się na wysokość ponad dwa tysiące metrów nad poziomem morza. Nawet w najwyższych partiach, w surowym klimacie, gdzie rośnie już niewiele drzew, nie brak życia. Na niewielkim obszarze wśród szczytów Wielkich Gór Wododziałowych przedstawiciel jednego z najrzadziej występującychgatunków żab szuka miejsca na gniazdo. Wielkie Góry Wododziałowe oddzielają żyzne wschodnie wybrzeże Australii od jałowego centrum kontynentu. Kształtują klimat i wpływają na powstanie ewolucyjnych osobliwości. W cieniu najwyższychszczytów i wielkich rzek żyje dziwaczne zwierzę. Jest tak wyjątkowe, nawet jak na australijskie standardy, że początkowo uznano je za mistyfikację. Dziób kaczki, ogon bobra, futro wydry, ostrogi kości piętowej z udowymi gruczołami jadowymi. To cechy dziobaka.