Kobiety

Jerome Herv znany pisarz i niepoprawny uwodziciel, przechodzi kryzys twórczy. Od trzech lat nie napisał żadnej nowej książki, choć zdążył przez ten czas wydać kilka pokaźnych zaliczek, które jego wydawca wypłacił mu na poczet przyszłych bestsellerów. Tłumaczy to w prosty sposób: wszystkie jego książki traktują o kobietach, a on czuje się już zmęczony nimi, ich oczekiwaniami i kaprysami. Nie znajduje jednak innego źródła natchnienia i stąd pisarski zastój. Aby wybrnąć z tej sytuacji i odzyskać chociaż część zainwestowanych pieniędzy, wydawca proponuje Jerome'owi, że znajdzie mu muzę skuteczniejszą od dotychczasowych kochanek. Ma to być piękna, znakomicie wyszkolona sekretarka, która - nie będąc związana z pisarzem prywatnie, lecz tylko zawodowo - nie będzie mu się narzucała swoją obecnością, nękała go zachciankami i fochami. Jerome przystaje na taki układ i niebawem w prasie ukazuje się stosowny anons. Odpowiada na niego Clara, efektowna, długonoga blondynka, której nie układa się z narzeczonym, Raphaelem. Wydaje się idealną kandydatką, więc wydawca od razu proponuje jej podpisanie umowy. Wątpliwości Clary budzi, co prawda, jeden z punktów umowy, mówiący o tym, że ma ona pozostawać do dyspozycji Jerome'a zarówno w dzień, jak i w nocy i spełniać wszystkie jego polecenia, ale skuszona perspektywą wyjazdu do Rzymu i godziwym wynagrodzeniem dziewczyna przystaje i na to. Przed wyjazdem Jerome dzwoni jeszcze do swej narzeczonej, Helene, której obiecuje, że postara się skończyć powieść jak najszybciej, aby w dniu ślubu wręczyć jej gotowe dzieło. Pożegnawszy się z ukochaną, wyrusza z Clarą do Włoch. Zaczynają pracę już w pociągu, gdzie Jerome dyktuje sekretarce pierwsze rozdziały kolejnej książki. Opowiada w niej o największych miłościach swego życia: Anne, z którą był przez 5 lat i z którą się rozstał, gdy zaczęła go namawiać na ślub, Marianne, którą szczerze kochał, ale wolał się z nią rozstać, zanim się nią znudzi, oraz Helene, którą uważa za kobietę wyjątkową, imponującą mu odwagą, umiejętnościami, niezależnością umysłu. W przerwach między pisaniem Jerome domaga się, aby Clara wywiązywała się także z punktu mówiącego o spełnianiu "specjalnych życzeń" chlebodawcy. Dziewczyna znajduje różne sposoby na wymiganie się od tego, ale z czasem coraz życzliwszym okiem patrzy na przystojnego pisarza, który nie kryje fascynacji nią. Wspólne noce okazują się przyjemnym dopełnieniem obowiązków. Jerome wyznaje Clarze miłość. Znając już teraz dokładnie jego przeszłość, dziewczyna nie ma złudzeń, że pisarz - donżuan nie potrafi kochać jednej kobiety. Opuszcza Jerome'a, który po jej odejściu pogrąża się w smutku. Nie na długo jednak: niebawem następne rozdziały swej powieści dyktuje już nowej, równie pięknej sekretarce. (LES FEMMES) Komedia obyczajowa, 83 min, Francja 1969 Reżyseria: Jean Aurel Scenariusz: Cecil Saint - Laurent, Jean Aurel Zdjęcia: Claude Lecomte, Jean - Marc Ripert Muzyka: Luis Fuentes Jr Występują: Brigitte Bardot, Maurice Ronet, Kristina Holm, Anny Duperey, Joelle Latour, Jean - Pierre Marielle, Tanya Lopert i inni