KONKURS "Pożeracze czasu"! Wygraj książki Stephena Kinga!

Jak to mówią, king... przepraszam, król jest tylko jeden. Choć w tym przypadku moja wersja pasuje wprost idealnie.Przez przeszło 40 lat wydawania znakomitych książek, Stephen King stał się jednym z najwybitniejszych współczesnych pisarzy. Wydawałoby się, że trafił na najtrudniejszy czas. W dobie cyfryzacji, Internetu, wszechobecnej komercjalizacji i życia w ciągłym pędzie, coraz mniej czasu i uwagi jesteśmy w stanie poświęcić na zagłębienie się w świat literatury. Forma pisania Kinga jest jednak absolutnie nieprzeciętna i całkowicie zaprzecza tej teorii. Czytając pierwsze zdania którejkolwiek z jego pozycji, nie możemy oderwać od niej oczu, a jednocześnie wchodzimy w opowiadany przez niego świat. Wytworzony w książce klimat udziela się również nam. King pobudza naszą wyobraźnię, sprawia, że każdy czytelnik chce ciągle więcej, więcej i więcej...Nie tylko to świadczy o wyjątkowości amerykańskiego pisarza. Na własnym przykładzie mogę potwierdzić, że potrafi dotrzeć do odbiorcy w każdej grupie wiekowej. Po raz pierwszy sięgnąłem po Kinga w wieku 15 lat i potrafiłem zrozumieć cały sens danej książki jego autorstwa. Dzisiaj jestem już starszy, a czytanie jego dzieł literackich dostarcza tyle samo przyjemności, co kiedyś. Jest to świetny sposób na utrzymanie swoich czytelników na całe lata, a dodatkowo King niezmiennie utrzymuje wysoki poziom swoich książek, w których pokazuje cały wachlarz emocji.Czy ktoś teraz podważy teorię, że KING jest tylko jeden? :)

KING! To absolutnie mój numer jeden! Dokładnie pamiętam pierwsze spotkanie z Mistrzem Horroru. Od tej pory nieprzerwanie, stale i niezmiennie dosłownie pożeram jego książki (lub raczej one pożerają mnie!!!) Przede wszystkim KLIMAT. Niebanalny, wysublimowany, ujmujący Istotę Grozy, który unosi się nad każda stroną niczym cień, aby ostatecznie przemienić się w ciemną mgłę. Opisy - dla niektórych wada, ale te są pożądane. Zabierają nas do fikcyjnego i zarazem realnego świata, będącego tuż na wyciągnięcie ręki. Król opanował do perfekcji tworzenie Potworów, Psychopatów i archetypów, których na próżno szukać u innych autorów. King nie straszy latającymi duchami i mordercami wyskakującymi z szaf. To inteligentna groza , która oddziałuje na naszą psychikę i sprawia że myślimy, czujemy autentyczny STRACH. A to jest właśnie to, czego oczekuję od powieści grozy. Jeśli chodzi o ekranizacje, to uważam, że tak wybitnych dzieł nie da się po prostu zepsuć. Fabuła z drobnymi zmianami jest niepodważalnym atutem samym w sobie. Dobry scenariusz przykrywa ewentualne błędy , chociaż większość ekranizacji jest na wysokim poziomie dodatkowo dzięki genialnym aktorom i porządnej pracy reżyserów.Czy to książka czy adaptacja z Kingiem to jest REWELACJA!

Trudno mi powiedzieć, za co cenię Stephena Kinga, gdyż przeczytałam jak na razie tylko jedną jego książkę. Jednak ta jedna zaciekawiła mnie na tyle, że chętnie sięgnę po kolejne. Stąd mój udział w tym konkursie. W tej jednej książce zdążyłam zauważyć niebanalny styl pisarski oraz lekkość wyobraźni autora. Tworzenie zagadek i tajemnic w taki sposób, że wyobraźnia zaczyna pracować również czytelnikowi.

Czym byłby horror bez Kinga Stephena?Tym czym teatr, kurtyna, a scena?King jest królem i mistrzem grozyChłodzi nas latem, ogrzewa w mrozyPióro ma lekkie, talent geniuszaTrafia w nasze serca celnie, wyobraźnię poruszaCenię Kinga za wszystko … za twórczość i nazwiskoZa to, że dzięki niemu mam „biblioteczne ognisko”Carrie, Bastion, Lśnienie … Itp … Klasyka !To wartości nieprzemijalne,Wszystko inne znika Każda kolejne dzieło, to istny bestsellerStephen Edwin King - Horroru RockefellerWydawnictwa się biją o druk, czcionkę i jaka grafika?Jego dzieła wydają m.in. Prószyński, Albatros, ReplikaNajlepszy z najlepszych On jest The Best !Każda jego książka celująca zdaje testTwórz dla nas całą wieczność na „literackim ringu”Kochamy Cię Stephenie Kingu !!!

Mistrzowi grozy na pewno nie można odmówić wyobraźni, dzięki której "produkuje" i karmi czytelników coraz to nowymi tytułami swoich dzieł. King, jak sprawny kierownik fabryki, zarządza doskonale wytworzonymi, charakterystycznymi postaciami, tworząc niesamowitą atmosferę i wydobywa z nich często najmroczniejsze sekrety. King bawi się całą konwencją, budząc w czytelnikach skrajne emocje. Często chciało się pomóc czy zamordować daną postać. Cała ta fabryka wyobraźni mistrza jest samonapędzającą się maszyną, która oferuje nam doskonały produkt końcowy.Ten finalny produkt biorą na warsztat reżyserzy, którzy to na swój sposób dołożyli do tej machiny swoje tryby. Adaptacje filmowe wiele razy, poprzez delikatne zmiany w scenariuszu, okazywały się trafem w samo sedno. Tym razem pozwalają jakby na nowo zagłębić się we własnej wizji re reżysera, którą niejednokrotnie sam porównywałem z własną adaptacją dzieł Kinga.

Powieści Kinga? Można je ubrać wieloma przymiotnikami, które z pewnością są doskonale znane każdemu miłośnikowi Jego książek. Nie będę ich tu wymieniać, powiedzmy sobie szczerze, nie o wyliczanie przymiotników tutaj chodzi. Natomiast to, co mogę powiedzieć, o czym jestem przekonana to fakt, że są trzymające w napięciu do ostatniej przerzuconej strony... lub do ostatniego obejrzanego odcinka, no właśnie, "odcinka". Ostatnie lata przyniosły ze sobą kilka serialowych produkcji opartych na jego powieściach. Są dobre, nawet bardzo. Czekam na więcej, a reszcie, która jeszcze tego nie robi, a Kinga sobie ceni, niech zacznie, bo warto. Może krótko, ale mi się podoba. Z pozdrowieniami, zdrowa egoistka.

5 z tysiąca skojarzeń, które przychodzą mi do głowy: JĘZYK, JAKOŚĆ, ILOŚĆ, BOHATEROWIE, KONSEKWENCJA.Język - nikt nie potrafił mnie przestraszyć tak, jak King już kilkoma pierwszymi zdaniami książki, zachowując przy tym wyjątkowy kunszt i poziom języka. JAKOŚĆ - można mieć swoje mniej i bardziej lubiane książki Kinga, ale nie można zaprzeczyć, że wszystkie poziomem przewyższają większość tego gatunku. Zaczynając książkę Kinga wiem na pewno, że mnie przynajmniej nie rozczaruje, a najpewniej zachwyci.ILOŚĆ - nikt inny nie potrafi wyprodukować takiej ilości tak dobrego tekstu w tak krótkim czasie!BOHATEROWIE - charakterystyczni dla Kinga, ale zwyczajni w zwyczajnym świecie. King nawet z nieszkodliwego sprzedawcy samochodów z nudnego stanu Maine potrafiłby zrobić potwora.KONSEKWENCJA - ...a jednocześnie oryginalność i pomysłowość. King stosuje znane schematy, powraca do tych samych miejsc, nadając im za każdym razem nowy, równie intrygujący klimat, wplatając w nie nową historię.KING to legenda swojego gatunku! :D

Pewnie zabrzmi to mało wiarygodnie, bo w końcu na potrzeby konkursu można czasem troszkę ubarwić swój życiorys, ale fakt jest taki, że jestem miłośniczką prozy Kinga odkąd tylko pamiętam. Wszystko za sprawą mojej siostry, która zawsze kupowała wszystkie jego powieści a ja cierpliwie musiałam czekać aż skończy czytać i dopiero wtedy mogłam zagłębić się w ten niezwykły świat wykreowany przez tego genialnego autora. Nie wiem ile lat już to trwa. Może jakieś 20? No, oczywiście już nie czytam po siostrze, tylko kupuję powieści sama. Ale jedno się nie zmienia, King cały czas jest w niesamowitej formie i ciągle zaskakuje nowymi pomysłami. Obszerne powieści wciągają mnie bez reszty i zawsze przez kilka dni chodzę jak zahipnotyzowana, dopóki nie poznam zakończenia. Jeśli to nie jest najlepsza rekomendacja dla jego książek, to już nie wiem co nią może być. Mimo, że napisał kilka dzieł w trochę innym gatunku, to jednak wiadomo, że jego twórczość to głównie horrory. I tutaj trzeba przejść do ekranizacji tych powieści. Panuje ogólne przekonanie, że horrory to raczej kino niskich lotów. Jakieś duchy, potwory wyskakujące spod łóżka albo z szafy i inne tego typu tanie chwyty. Nie w przypadku Kinga. Wystarczy obejrzeć „Carrie” Briana De Palmy lub przede wszystkim genialne „Lśnienie” Stanleya Kubricka aby zobaczyć, że twórczość Kinga to coś więcej. Główni bohaterowie to nie są głupiutkie postacie, które zawsze wchodzą tam, gdzie normalny człowiek by nie wszedł. King nigdy nie szedł na łatwiznę. Mamy tutaj do czynienia z aspektami psychologicznymi, analizą życia postaci, środowiska w jakim żyją i wieloma innymi czynnikami, które dla innych twórców horrorów są w ogóle nieistotne. King nie stawia na tanią rozrywkę, tylko wymaga od czytelnika zaangażowania szarych komórek i tylko naprawdę słaby reżyser potrafi później obedrzeć ekranizację z tych walorów. Nie będę się tutaj mocno rozpisywała, bo na temat Kinga powiedziano już tyle, że co nie napiszę, to będzie to tak naprawdę odtwórcze i wręcz banalne. Książka lub film muszą wciągać i zmuszać do myślenia, a jeśli przy okazji jeszcze dodatkowo wywołują ciarki na plecach to dostajemy taką kumulację, że kolejne dzieła spod ręki takiego autora kupujemy w ciemno.

Twórczość S. Kinga kocham najbardziej za niebanalne pomysły. Jest nie do podrobienia. Nikt nie ma takich pomysłów i talentu do ciekawych historii. Dziełem, które najbardziej zapadło mi w pamięć jest "Lśnienie". Film był także dobry, jednak książki zawsze mają przewagę nad filmem - siła wyobraźni :) i możliwości dowolnej interpretacji. Pozdrawiam :)

Twórczość Kinga cenie za to że potrafi rzeczy irracjonalne, fantastyczne i nierealne przedstawić w taki sposób, że czytelnik zastanawia się "czy aby naprawdę coś takiego nie mogłoby mieć miejsca w rzeczywistym świecie..". W sposób idealny przechodzi w swoich książkach z opisu świata rzeczywistego do fikcyjnych zdarzeń i sytuacji, tak że człowiek czytający to nawet nie jest świadomy że ma przed oczami fantastykę pisaną pełną parą bo wydarzenia z książki wydają mu się tak naturalne i prawdopodobne, jakby miał za oknem swojego domu zobaczyć wampira i nie być zdziwionym.

Uwielbiam twórczość Kinga, gdyż nieważne w jakim wieku byłam ani którą powieść czytałam zawsze trzymałam książkę drżącymi rękoma i z fascynacją śledziłam poczynania bohaterów. Momenty, kiedy zamykam na chwilę książkę, bo zostałam wciągnięta do ich świata są zbyt liczne do opisania. Każda z książek pożera moją rzeczywistość, nic się nie liczy tylko akcja. Kiedy czytam słyszę rozmowy, widzę ludzi, rozpoznaję każde opisane miejsce, a upiory z książki znajdują się nagle przy mnie: siedzą obok na łóżku i łypią spode łba, kryją się w szafie i czekają aż zasnę, spotykam je na ulicy jako ludzkie twarze i zastanawiam się, co się dzieje w ich umysłach. King demaskuje ludzkie słabości, strach i wynaturzenia. Postaci mają tak wyraźne charaktery, że szukam w nich siebie, swoich znajomych, rodziny. Ale w jego książkach wszystko zostaje wykorzystane przeciwko czytelnikowi, nie sposób nie związać się z postaciami, a oddziałuje to tak silnie, że po przeczytaniu dzieła mam wątpliwości do tego, kim jestem.

Stephena Kinga cenię za tworzenie realnych postaci, a ekranizacje, za to, że potrafią to uchwycić. Czytając książkę, z łatwością mogę wyobrazić sobie, że opisana osoba istnieje. Praktycznie żadna nie jest bez wad, lecz próżno szukać takiej, która byłaby pozbawiona zalet. Na pierwszy rzut oka widać, że to nie historia nimi kieruje, lecz oni nią.Ekranizacje mają to do siebie, że nigdy nie oddadzą geniuszu książki, brak w nich: indywidualnych rozważań postaci, własnych przemyśleń w trakcie czytania, miejsca na wyobraźnię, a także… czasu na rozwinięcie pobocznych wątków. Jednak w ekranizacjach Kinga, jedno zawsze jest zachowane- charakter postaci. Aktor wcielający się w rolę może mieć inne pochodzenie, kolor skóry (najlepszym przykładem jest tu wcielenie się Morgana Freemana w „rudowłosego Irlandczyka”), lecz ich zachowania, wybory, charakterystyczne powiedzonka, (gestykulacja?)- zawsze zgadzają się z powieścią na której bazują. Dlatego oglądając ekranizację, możemy poczuć się, jak ktoś, kto pierwszy raz widzi jakąś osobę, lecz czuje się, jak gdyby znał ją już od lat. Dlatego zawsze chętnie je oglądam.

Stephena Kinga cenię za tworzenie realnych postaci, a ekranizacje, za to, że potrafią to uchwycić. Czytając książkę, z łatwością mogę wyobrazić sobie, że opisana osoba istnieje. Praktycznie żadna nie jest bez wad, lecz próżno szukać takiej, która byłaby pozbawiona zalet. Na pierwszy rzut oka widać, że to nie historia nimi kieruje, lecz oni nią.Ekranizacje mają to do siebie, że nigdy nie oddadzą geniuszu książki, brak w nich: indywidualnych rozważań postaci, własnych przemyśleń w trakcie czytania, miejsca na wyobraźnię, a także… czasu na rozwinięcie pobocznych wątków. Jednak w ekranizacjach Kinga, jedno zawsze jest zachowane- charakter postaci. Aktor wcielający się w rolę może mieć inne pochodzenie, kolor skóry (najlepszym przykładem jest tu wcielenie się Morgana Freemana w „rudowłosego Irlandczyka”), lecz ich zachowania, wybory, charakterystyczne powiedzonka, (gestykulacja?)- zawsze zgadzają się z powieścią na której bazują. Dlatego oglądając ekranizację, możemy poczuć się, jak ktoś, kto pierwszy raz widzi jakąś osobę, lecz czuje się, jak gdyby znał ją już od lat. Dlatego zawsze chętnie je oglądam.

Gdybym chciała opisać za co cenię największego mistrza horroru zabrakłoby mi czasu na wszystkie argumenty. Kinga można albo kochać albo nienawidzić. Jeśli umiesz docenić prawdziwe arcydzieło gatunku to każda Jego książka zabierze cię w świat z którego trudno się otrząsnąć nawet po skończonej lekturze. Jego książki pamięta się długo po przeczytaniu a treść zostaje z nami na zawsze.

Gdybym chciała opisać za co cenię największego mistrza horroru zabrakłoby mi czasu na wszystkie argumenty. Kinga można albo kochać albo nienawidzić. Jeśli umiesz docenić prawdziwe arcydzieło gatunku to każda Jego książka zabierze cię w świat z którego trudno się otrząsnąć nawet po skończonej lekturze. Jego książki pamięta się długo po przeczytaniu a treść zostaje z nami na zawsze.