Niedokończony utwór na pianolę

Główny bohater, Płatonow, nie znajduje w sobie sił na radykalną odmianę swego "pustego" losu, choć nie czuje się szczęśliwy w świecie, którym nie kieruje żadna wielka idea. Pokazując jego tragedię, Michałkow zrywa maski z twarzy innych ekranowych postaci: generałowej Wojnicewej, lekarza Trileckiego, egzaltowanej Sofii. A wszystko to w klimacie tragifarsy, w nastrojowym obrazku wiejskiego dworku podszytym ironią i sarkazmem. Wierność duchowi pisarza, zręczną reżyserię, świetne aktorstwo i urodę plastyczną filmu doceniła rodzima krytyka i jurorzy MFF w San Sebastian, gdzie w 1977 r. "Niedokończony utwór... " otrzymał Grand Prix. Pewnego letniego dnia w majątku Anny Pietrowny, wdowy po generale Wojnicewie, zbiera się śmietanka towarzyska guberni. Jest pasierb generałowej, Siergiej, który spędza tam miodowe miesiące z młodą żoną, Sofią, jest adorator wdowy - nowobogacki Głagolew, gruboskórny szlachciura Szczerbuk, wesoły, młody lekarz Trilecki. Zjawia się też oczekiwany niecierpliwie nauczyciel wiejski Płatonow z żoną Saszą. Dowcipny i inteligentny Płatonow jest duszą towarzystwa i ulubieńcem kobiet. Zakochana Saszeńka patrzy w niego jak w obraz, a i generałowa, dawna kochanka, nadal śle mu powłóczyste spojrzenia. Kiedy ze spaceru wraca Sofia, zaskoczony Płatonow rozpoznaje w niej swą młodzieńczą miłość. Ale kapryśna, lalkowata dama ma już niewiele wspólnego z dziewczyną, która marzyła kiedyś o prostym, uczciwym i pracowitym życiu. Ich krótkie sam na sam wywołuje jednak skandal. Widząc żonę w objęciach nauczyciela, Siergiej postanawia natychmiast wyjechać. Okazuje się, że w majątku nie ma koni. Upokorzony mężczyzna spędza noc w niezaprzężonym powozie opłakując swój los. Płatonow odrzuca tymczasem ofertę Sofii, która - rozczulona spotkaniem - proponuje mu, by rzucili wszystko i zaczęli razem życie od nowa. On nie jest już do tego zdolny. Gorycz i wściekłość na samego siebie wyładowuje na niekochanej żonie, po czym w samobójczym geście rzuca się do rzeki... sięgającej mu w tym miejscu do kolan.