Oskar i Lucinda

Po wielu latach prawnuk Oskara opowiada historię swego dziadka i jego miłości do Lucyndy. Sam nie pojawia się ani razu na ekranie, słyszymy jedynie zza kadru jego głos. Połowa XIX w. Nastoletni Oskar Hopkins, syn kaznodziei, ucieka z domu swego ojca, nie mogąc znieść jego tyranii i surowości. Pragnąc zostać anglikańskim duchownym, chłopak rozpoczyna studia, ale w Oxfordzie oprócz tajników teologii odkrywa też swoją wielką namiętność: hazard. Dzięki niemu zapomina o swej samotności i poczuciu odrzucenia. Ale targają nim wyrzuty sumienia, chociaż wszystkie wygrane pieniądze rozdaje biednym. Aby unikać pokusy gry, postanawia wyjechać do Nowej Południowej Walii jako misjonarz. Tymczasem w Australii młoda dziedziczka Lucynda Leplastrier desperacko dąży do wyzwolenia swojej płci spod męskiej dominacji. Kupuje hutę szkła w Sydney, gdzie zaprzyjaźnia się z entuzjastą szklanego surowca, wielebnym Hassettem, a także odkrywa przyjemność gry w karty. Wracając do Australii po krótkim pobycie w Anglii, Lucynda spotyka na statku Oskara - kandydata na misjonarza. Zaprasza go do swojej kajuty, by się wyspowiadać. Na widok kart na stoliku kleryka ogarnia drżenie. Oboje odkrywają, że łączy ich zamiłowanie do gry. W Sydney Oskar poznaje wielebnego Hassetta, ale ten zostaje - z powodu znajomości z Lucyndą - zesłany na prowincję do miasteczka Bellingen, gdzie nawet nie ma kaplicy. Oskar i Lucynda znów spotykają się, by razem grać w karty, ale ponieważ otoczenie dziewczyny patrzy na to krzywym okiem, oboje poprzysięgają sobie, że nigdy więcej nie siądą do gry. Aby dowieść swej silnej woli, Oskar proponuje dziewczynie, że zawiezie do Bellingen szklaną kaplicę jej projektu. Wkrótce rusza wyprawa.