Ostatni motyl
Poslední motýl / The Last Butterfly, Czechosłowacja/Fran. /W. Bryt 1990
II wojna światowa. Antoine jest znanym paryskim mimem. Aresztowany przez gestapo, zostaje przewieziony do czeskiego Terezina, gdzie w żydowskim getcie ma wykonać przedstawienie dla dzieci.
Reżyseria:Karel Kachyna
Czas trwania:120 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Ostatni motyl w telewizji
Tom Courtenay
jako Antoine Moreau
Brigitte Fossey
jako Vera
Ingrid Held
jako Michele
Freddie Jones
jako Karl Rheinberg
Milan Knazko
jako Gruber
Josef Kemr
jako Stadler
Ota Hofman
Scenariusz
Marc Princi
Scenariusz
Karel Kachyna
Reżyseria
Jirí Brozek
Montaż
Jirí Krejcík Jr.
Zdjęcia
Alex North
Muzyka
Opis programu
Dramat znanego, czeskiego reżysera Karela Kachyny, który realizuje swoje filmy już od połowy lat pięćdziesiątych. Tym razem powraca do tragicznych wydarzeń z czasów drugiej wojny światowej. Antoine Philippe Moreau jest znanym mimem, występującym podczas drugiej wojny światowej w podrzędnym paryskim kabarecie. Marzy o tym, by po wojnie założyć teatr pantomimy w budynku starego kina i tam wykonać najpiękniejszą wersję swojego numeru ukazującego śmierć motyla. Zazdrosny o swą przyjaciółkę, Michelle, wywołuję bójkę z młodym mężczyzną, z którym ją widzi. Nie podejrzewa, że nieznajomy jest w rzeczywistości jej bratem, związanym z ruchem oporu, a Michelle jest śledzona przez Gestapo. Nocą zjawiają się w mieszkaniu Antoine'a agenci i zabierają go. Michelle ginie podczas próby ucieczki. Brutalne śledztwo w kwaterze Gestapo przerywa pojawienie się oficera SS, który przyrzeka zwolnić Antoine'a, jeśli ten zrobi przedstawienie dla żydowskich dzieci w getcie. Mim zgadza się i zostaje przewieziony do czeskiego Terezina i zakwaterowany w miejscowym hotelu. Początkowo trudno mu zrozumieć w jakim piekle wylądował, z czasem jednak zaczyna widzieć z całą ostrością nieludzkie okrucieństwo nazistów. Rozumie, że cała społeczność getta jest skazana na zagładę. Zaprzyjaźnia się z grupą dzieci i ich opiekunką Stellą oraz znanym żydowskim artystą. Wciąga ich wszystkich do pracy nad przedstawieniem, mając nadzieję, że to odsunie moment, kiedy naziści wyślą ich do obozu śmierci. Orientuje się także, że jego spektakl ma być elementem mistyfikacji przygotowywanej na przyjazd komisji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. Przedstawienie bajki o Jasiu I Małgosi nabiera alegorycznego sensu, że to zło w konsekwencji będzie ukarane. Po spektaklu członkowie komisji chcą porozmawiać z jego autorem. Niemcy twierdzą, że już odjechał do Paryża. Rzeczywistość jest jednak zupełnie inna.