Prawosławna liturgia Bożego Narodzenia

W tradycji Cerkwi prawosławnej święto Bożego Narodzenia jest jednym z ważniejszych świąt w roku liturgicznym. Obchodzone jest zawsze bardzo uroczyście. Religijne obchody to Wsienocznoje Bdienije (Całonocne Czuwanie) i Liturgia. Nabożeństwa te sprawowane są w nocy. Teksy czytań Pisma Świętego i modlitw przypominają o znaczeniu tego wydarzenia dla historii zbawienia człowieka. "Narodzenie Twoje, Chryste, Boże nasz, zajaśniało światu światłością poznania, w niej bowiem służący gwiazdom przez gwiazdę zostali nauczeni kłaniać się Tobie, Słońcu Sprawiedliwości i Ciebie poznawać, Wschód z wysoka, Panie, chwała Tobie!" ogłasza troparion święta Bożego Narodzenia. Wierni skupiają się wokół Ikony Bożego Narodzenia, która jest wyłożona na pulpicie na środku świątyni. Adorują ją, wokół na świecznikach stawiają wotywne świece. W tradycji prawosławnej nie ma zwyczaju stawiania szopek. Tegoroczne uroczystości święta Bożego Narodzenia zostaną zarejestrowane w parafii Narodzenia NMP w Gródku. Wzmianki historyków o istnieniu prawosławia w Gródku sięgają XIV wieku. Z przekazów historycznych dowiadujemy się, że w Gródku od połowy XIV wieku znajdowała się główna siedziba rozległych dóbr możnego prawosławnego rodu Chodkiewiczów. Syn Jana Chodkiewicza, Aleksander, będący człowiekiem religijnym, zbudował w Gródku cerkiew i monastyr. Miało to miejsce około 1490 roku. Do monastyru i cerkwi, która była pod wezwaniem Świętego Jana Teologa sprowadził mnichów z góry Athos (inna wersja podaje, iż mnisi do monasteru w Gródku sprowadzeni byli z Kijowa). Dwa lata później mnisi otrzymują pozwolenie na przeniesienie monasteru w inne, bardziej ustronne miejsce - nad rzekę Supraśl. Dało to początek powstania monasteru i miasta Supraśl. W Gródku pozostała parafia. Parafia posiadała cztery etatowe stanowiska: proboszcza, pomocnika proboszcza i dwóch psalmistów. Liczba wiernych w 1877 roku wynosiła 5430 osób. Szkolnictwo cerkiewne w Gródku powstało w 1863 roku. Cerkiew w Gródku zbudowano w 1858 r. W zachowanych do dnia dzisiejszego zapisach na temat parafii gródeckiej czytamy: "Cerkiew drewniana, dzwonnica również. Ogrodzenie z kamienia". Podczas l wojny światowej w 1915 r. większość ludności była ewakuowana w głąb Rosji. Po powrocie z uchodźctwa parafia znalazła się w nowych warunkach odrodzonego Państwa Polskiego. W roku 1943 drewniana cerkiew parafialna spłonęła. W trzy lata później położono kamień węgielny pod nową, piątą z kolei od czasu założenia klasztoru, cerkiew. W roku 1970 nastąpiło jej uroczyste wyświęcenie. W budowę cerkwi wiele trudu włożyli proboszcz - późniejszy metropolita warszawski i całej Polski Bazyli Doroszkiewicz. Autorami polichromii wykonanej w pierwszej połowie lat 50. byli Adam Stalony - Dobrzański oraz Jerzy Nowosielski. Witraże, na których przedstawiono wyobrażenia świętych i scen biblijnych, wykonał Adam Stalony - Dobrzański.