Serce z węgla Odcinek 13

Streszczenie odcinka

Serial dokumentalny, 28 min, 16 odc., Polska 2001 Scenariusz i realizacja: Irena i Jerzy Morawscy Zdjęcia: Mikołaj Nesterowicz Muzyka: Józef Skrzek Opracowanie muzyczne: Iwona Szałwińska-Klimek Śpiew: Jan Skrzek Namysł Joli był niepokojąco długi. Wreszcie wszyscy zebrani w Urzędzie Stanu Cywilnego w Siewierzu odetchnęli z ulgą, kiedy wypowiedziała słowa małżeńskiego przyrzeczenia. Jak się potem przyznała, przypomniała jej się owa ciotka, co uciekła spod ołtarza i to kazało jej się chwilę zastanowić nad ryzykiem, jakie podejmuje zawierając ponowny związek małżeński. Potem, w domu, mając na względzie swoje wymiary i wspólne dobro, zwolniła Ryśka od obowiązku przenoszenia panny młodej przez próg. W czasie rodzinnej uroczystości zaś zdecydowała się przeczytać jeden z ostatnio napisanych wierszy. Dla Andrzeja Biesa zatrudnienie w Zakładach Mięsnych w Sosnowcu jest powodem tak wielkiej radości, że nie przeszkadza mu nawet dwugodzinny dojazd do pracy. Trochę peszy go sprawdzanie alkomatem trzeźwości przychodzących do pracy, ale jedno piwo wypite poprzedniego wieczoru nie pozostawia żadnych śladów w organizmie. A po pracy Andrzej postanawia podzielić się radością z pewną znajomą, z którą ostatnio się spotkał. O dziwo, dziewczyna przyjęła zaproszenie do kawiarni. Tymczasem przed coraz bardziej zrezygnowanym Staszkiem pojawia się możliwość zatrudnienia w tych samych zakładach, w których pracuje Andrzej. Koledzy zastanawiają się jednak nad poważnym problemem fizycznej wydolności niezbyt rosłego Staszka. Ten jest tak zdeterminowany, że gotów jest każdego przekonać o swojej ogromnej sile. A że akurat w telewizji nadają transmisję z mistrzostw świata w podnoszeniu ciężarów kobiet, dochodzi do zakładu. Staszek twierdzi, że pokona "na rękę" mistrzynię świata Agatę Wróbel. Jest pewny siebie, nie wierzy bowiem, aby kiedykolwiek doszło do spotkania z ich sportową ulubienicą. Prezes Janusz Niziołek kontynuuje opowieść o sukcesach, jakie w imieniu swego nowego konsorcjum odnosi w kontaktach z azjatyckimi partnerami. Przybliża też nieco szczegółów związanych z pamiętnym niezbyt udanym rejsem samolotu przyjaźni do Iraku. Janusz Pochopień zadziwia wszystkich. Po pracy już nie chodzi na wódkę z kolegami, lecz prowadzi córkę na lodowisko na łyżwiarskie treningi. Powoli zapomina też o wypadku w kopalni, który był pośrednio przyczyną jego uzależnienia od alkoholu. Ola dostała wreszcie zlecenie z agencji detektywistycznej. Jej przedstawiciel spotyka się z nią i przedstawia szczegółowy plan operacji. Zadaniem dzielnej kobiety będzie śledzenie dłużnika z samochodu. Akcja ma trwać wiele godzin, największym więc zmartwieniem Oli jest uspokojenie męża, na razie bowiem nie chce przyznać się bliskim, że zamierza zostać detektywem. W czasie jazdy za obserwowanym samochodem spotyka człowieka na wózku inwalidzkim. To Piotr Truszczyński, zwany przez znajomych Chrystusem. Mówią też o nim król "bieda szybów", bo przez wiele lat utrzymywał rodzinę z nielegalnego procederu wydobywania płytkiego węgla. Kiedyś wykopał zbyt wiele dziur, zasypało go w szybie i jest sparaliżowany od pasa w dół. Teraz kopią jego żona Urszula i córka, kontynuując tradycje śląskich biedaków.