Tola Mankiewiczówna

W latach trzydziestych była jedną z najpopularniejszych polskich gwiazd sceny, estrady i filmu. Urodzona w Bronowie niedaleko Łomży, debiutowała w Krakowie w 1921 roku. Miała wówczas 20 lat. Wkrótce przeniosła się do Warszawy. Zaczynała od opery, śpiewając partie sopranowo-liryczne m.in. w "Carmen" Bizeta, "Goplanie" Żeleńskiego i "Jasiu i Małgosi" Humperdincka. Stopniowo coraz chętniej wykonywała też lżejszy repertuar, by w końcu zostać królową operetki, kabaretu i filmu muzycznego. Ten ostatni sprawił, że stała się gwiazdą pierwszej wielkości. Komedie z jej udziałem, w tym: "Pani minister tańczy", "Manewry miłosne" i "Co mój mąż robi w nocy?" cieszyły się ogromną popularnością. Równie znane były też pochodzące z nich piosenki: "Powrócisz jak za dawnych lat" czy "O czym marzy dziewczyna". Jej ulubionym partnerem teatralnym i filmowym był Aleksander Żabczyński. Wspólnie stworzyli duet, cieszący się wielką sympatią widowni. Po wojnie nie było dla Mankiewiczówny miejsca w polskim filmie. Jeździła więc po kraju z recitalami i występowała w teatrze. Po śmierci męża, znanego adwokata Tadeusza Raabego, zrezygnowała z aktorstwa. Wkrótce zachorowała i już nie wróciła na scenę. Zmarła 27 października 1985 roku, w wieku 84 lat. Film Bogusława Chruścickiego przypomina drogę życiową i twórczą Mankiewiczówny. Realizatorzy wykorzystali bogatą ikonografię oraz fragmenty najbardziej znanych filmów z udziałem aktorki. Nie zabrakło też piosenek, w tym takich szlagierów, jak choćby "Już nie mogę dłużej kryć..." z "Pani minister tańczy" czy "Odrobina szczęścia w miłości" z "Co mój mąż robi w nocy".