Chłopiec malowany

Dwóch żołnierzy puka do drzwi mieszkania matki, która czekając z nadzieją na powrót syna i wypierając najgorsze myśli, z miłością prasuje mu koszule. Wojskowi próbują zakomunikować jej tragiczną wiadomość o śmierci syna. To ich misja. Ostatnie zadanie i przysługa wobec zmarłego kolegi. To także ściśle określone procedury i rozkaz, który należy wykonać. W wojsku nic nie dzieje się przypadkowo. Przewidując, co mają do przekazania, matka nie chce ich wpuścić, ci jednak wchodzą siłą. Kobieta za wszelką cenę stara się przeciągnąć moment, w którym usłyszy to, czego nie chce, karmi żołnierzy rosołem i puszcza wiązankę pieśni wojskowych. W końcu, bojąc się konfrontacji z prawdą, strzela. Rzeczywistość miesza się z wizjami. Dramat zapętla się coraz bardziej. Matka rozmawia z duchem syna, żołnierze przenoszą się na afgańską pustynię. Nic nie jest takie, jakie miało być. Rozkaz nie został wykonany, a syn bohater, którego opłakuje matka, nie zginął bohatersko, ale całkiem przypadkowo i głupio. Poza tym odsłaniają się kolejne mroczne sekrety jego wzorowej służby dla Ojczyzny.