Dom

Ostatnie wspólne dzieło Jana Lenicy i Waleriana Borowczyka, które otworzyło im drogę do kariery światowej. Autorzy nie kryli, że realizując ten film zapatrzeni byli we francuską awangardę filmową lat dwudziestych. W "Domu" konwencjonalna fabuła zastąpiona została ciągiem scen rozgrywających się w kilku pomieszczeniach secesyjnej kamienicy. W jednym ożywa peruka i wypija mleko z butelki, w innym toczą walkę dwaj szermierze ze starych fotografii, w jeszcze innym kobieta całuje głowę manekina.