Duch Richarda Harrisa

The Ghost of Richard Harris, USA 2022

Richard Harris odnosił wielkie sukcesy, ale też porażki. Jego filozofia życiowa to nie mówić "niech czas przemija". Żył każdą minutą swojego życia. Uwielbiał swoje demony. Nie próbował ich egzorcyzmować, tłumaczyć, używał ich, nie wypędzał.

Reżyseria:Adrian Sibley

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Film dokumentalny/Film dokumentalny

Duch Richarda Harrisa w telewizji

  • Jared Harris

    jako Self

  • Damian Harris

    jako Self

  • Jamie Harris

    jako Self

  • Manuel di Lucia

    jako Self

  • Robbie Van Damme

    jako Self

  • Lelia Doolan

    jako Self

  • Eoin McLoughlin

    Zdjęcia

  • Adrian Sibley

    Reżyser

  • Gretta Ohle

    Montaż

  • Gareth Averill

    Muzyka

  • David Collins

    Producent

  • Adrian Sibley

    Producent

Opis programu

Filmowy portret słynnego aktora Richarda Harrisa na podstawie wspomnień jego trzech synów Jareda, Damiana i Jamiego oraz relacji Russela Crowe'a, Vanessy Redgrave czy Jima Sheridana. Tytułowy duch aktora jest skomplikowanym charakterem, który nawiedza bliskich mu ludzi i miejsca. Był on jednym z najwybitniejszych irlandzkich aktorów w historii i jednocześnie znanym hollywoodzkim awanturnikiem. W swoim zawodzie przepracował 50 lat. Zagrał w ponad 70 filmach, ale sławę przyniosły mu role w \"Sportowym życiu\" i \"Człowieku zwanym koniem\". Zagrał również w \"Cyruliku syberyjskim\", \"Gladiatorze\", \"Czasie patriotów\", \"Bez przebaczenia\" i w \"Białym labiryncie\". Otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalu w Cannes, zdobył Złotego Globa w tej samej kategorii i został nominowany do nagrody Bafta oraz Oscara za rolę w dwóch filmach. Wystąpił w dwóch pierwszych częściach przygód Harry'ego Pottera, w których zagrał dyrektora Hogwartu, profesora Albusa Dumbledora. Odnosił również sukcesy jako gwiazda muzyki pop. Pisał poezję i był zaangażowany w walkę o niepodległość Irlandii. Był człowiekiem bez umiaru. Mógł oprzeć się chęci wypicia pierwszego drinka, ale już nie drugiego. Cokolwiek robił, wynikało z pobłażania swoim namiętnościom. Kiedy pił alkohol, chłonął go, podobnie z kokainą. Gdy romansował, chłonął kobiety. Odnosił wielkie sukcesy i ponosił wielkie porażki. Jego filozofia życiowa to nie mówić \"Niech czas przemija\". Uważał, że to straszny zwrot. Richard Harris żył każdą minutą swojego życia. Uwielbiał swoje demony. Nie próbował ich egzorcyzmować, tłumaczyć, używał ich, nie wypędzał.