Duch Richarda Harrisa
The Ghost of Richard Harris, USA 2022
Richard Harris odnosił wielkie sukcesy, ale też ponosił porażki. Jego filozofia życiowa to nie mówić "niech czas przemija". Żył każdą minutą swojego życia. Uwielbiał swoje demony. Nie próbował ich tłumaczyć.
Reżyseria:Adrian Sibley
Czas trwania:107 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film dokumentalny/Film dokumentalny
Duch Richarda Harrisa w telewizji
Jared Harris
jako we własnej osobie
Damian Harris
jako we własnej osobie
Jamie Harris
jako we własnej osobie
Manuel di Lucia
jako we własnej osobie
Robbie Van Damme
jako we własnej osobie
Lelia Doolan
jako we własnej osobie
Eoin McLoughlin
Zdjęcia
Adrian Sibley
Reżyser
Gretta Ohle
Montaż
Gareth Averill
Muzyka
David Collins
Producent
Adrian Sibley
Producent
Opis programu
Filmowy portret słynnego aktora Richarda Harrisa na podstawie wspomnień jego trzech synów Jareda, Damiana i Jamiego oraz relacji Russela Crowe'a, Vanessy Redgrave czy Jima Sheridana. Tytułowy duch aktora jest skomplikowanym charakterem, który nawiedza bliskich mu ludzi i miejsca. Był on jednym z najwybitniejszych irlandzkich aktorów w historii i jednocześnie znanym hollywoodzkim awanturnikiem. W swoim zawodzie przepracował 50 lat. Zagrał w ponad 70 filmach, ale sławę przyniosły mu role w \"Sportowym życiu\" i \"Człowieku zwanym koniem\". Zagrał również w \"Cyruliku syberyjskim\", \"Gladiatorze\", \"Czasie patriotów\", \"Bez przebaczenia\" i w \"Białym labiryncie\". Otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na festiwalu w Cannes, zdobył Złotego Globa w tej samej kategorii i został nominowany do nagrody Bafta oraz Oscara za rolę w dwóch filmach. Wystąpił w dwóch pierwszych częściach przygód Harry'ego Pottera, w których zagrał dyrektora Hogwartu, profesora Albusa Dumbledora. Odnosił również sukcesy jako gwiazda muzyki pop. Pisał poezję i był zaangażowany w walkę o niepodległość Irlandii. Był człowiekiem bez umiaru. Mógł oprzeć się chęci wypicia pierwszego drinka, ale już nie drugiego. Cokolwiek robił, wynikało z pobłażania swoim namiętnościom. Kiedy pił alkohol, chłonął go, podobnie z kokainą. Gdy romansował, chłonął kobiety. Odnosił wielkie sukcesy i ponosił wielkie porażki. Jego filozofia życiowa to nie mówić \"Niech czas przemija\". Uważał, że to straszny zwrot. Richard Harris żył każdą minutą swojego życia. Uwielbiał swoje demony. Nie próbował ich egzorcyzmować, tłumaczyć, używał ich, nie wypędzał.