„Cień wampira” (E. Elias Merhige 2000)
Kanwą scenariusz stała się legenda wokół realizacji filmu „Nosferatu - symfonia grozy”. Bohaterem filmu jest przedwojenny reżyser Friedrich Wilhelm Murnau (John Malkovich), który by uwiarygodnić postać bohatera swego filmu, zatrudnia prawdziwego wampira, Maxa Schrecka (Willem Dafoe). Wampir, za występ żąda jednak wysokiej ceny. Jest nią życie aktorki wcielającej się w postać Lucy. Murnau nie ma nic przeciwko poświęceniu swej kapryśnej gwiazdy, kłopot jednak w tym że Schreck nie potrafi powstrzymać swych krwiopijczych instynktów, a ludzie z ekipy zaczynają plotkować o jego niezwykłych upodobaniach.
Film podejmuje bardzo ciekawy epizod związany z realizacją filmu z Maxem Schrekiem, którego nazwisko można przetłumaczyć, jako „strach”. Poszły bowiem słuchy, że wypadł w swej roli tak sugestywnie, bo naprawdę był wampirem. Plotka o jego wampirze naturze okazałą się bardzo udanym posunięciem marketingowym. I to w czasach, kiedy nie było jeszcze fake newsów!
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Byzantium” (Neil Jordan 2012)
Podróżujące przez wieki i miasta dwie wampirzyce, po zabójstwie innego wampira uciekając przez pogonią wampirzego bractwa, trafiają do małego nadmorskiego miasteczka. Starsza Clara (Gemma Arterton), pracująca jako tancerka i prostytutka pożywia się głównie swymi klientami, młodsza Eleanor (Saoirse Ronan) odbiera życie starszym ludziom, którzy i tak chcą już odejść. Znakomity film psychologiczny o toksycznych związkach (matka i córka), złych wyborach (wybór niewłaściwego mężczyzny) z wampirzym tłem, które służy głównie uwypukleniu ludzkich problemów. A tym problemem, zarówno w przypadku ludzi jak i - w dwójnasób z uwagi na długie życie – wampirów, jest poczucie dojmującej samotności.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Tylko kochankowie przeżyją” (Jim Jarmusch 2013)
Adam (Tom Hiddleston) i Ewa (Tilda Swinton) wiodą niezbyt wesoły żywot w szarym, przemysłowym Detroit. Choć przez wieki musieli nauczyć się dostosowywać do kolejnych epok, współczesność jest dla nich trudna. Coraz im trudniej być wampirem bez wzbudzania podejrzeń, tym bardziej, że wprowadza się do nich młodsza siostra Ewy, Ava (Mia Wasikowska), która nic sobie nie robi z dyskrecji.
Film nie jest typowym komercyjnym widowiskiem o wampirach. To dość uboga w wydarzenia, ale bogata w obserwację opowieść o trudach codzienności, wszechogarniającym przygnębieniu i potędze miłości. Adam jest kompletnie zdołowany obecnymi czasami i znudzony światem, Ewa zachowała jeszcze odrobinę zachwytu nad nim. Odwieczni kochankowie przechadzają się razem po mieście, niegdyś tak tętniącym życiem, prowadzą długie rozmowy, słuchają muzyki i delektują się kieliszkiem sztucznie wytworzonej krwi. Są zdystansowani do świata, a ludzi określają mianem… zombi.
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
„Uzależnienie” (Abel Ferrara 1995)
Doktoryzująca się w filozofii Kathleen pewnego dnia zostaje ukąszona przez wampirzycę. Wkrótce zaczyna cierpieć, nie pojmując czemu nagle odczuwa awersję do światła dziennego i łaknie ludzkiej krwi. Jednak instynkt przetrwania zwycięża i Kathleen zaczyna polować na swe ofiary na ulicach Nowego Yorku.
„Uzależnienie” można nazwać horrorem filozoficznym, jego bohaterka zajmuje się rozważaniami na temat natury człowieka, na temat istoty dobra i zła w świecie. Przeraża ją holokaust, wojny i ludobójstwa. Ale jej empatia wobec ludzi zmienia się wraz z przemianą w wampira. Jej uzależnienie od krwi i przyjemność jaką znajduje w jej rozlewie zmieniają ją jako osobę. Z mola książkowego przekształca się w pewną siebie kobietę, atrakcyjną i seksowną, która błyskawicznie pisze doktorat i przestaje już mieć wątpliwości nam temat natury świata. Już odkrywa, że ból, żądza mordu i cierpienie są jego integralną częścią. Ostatnia scena niemal orgiastycznej uczty, kiedy w dzikim szale ona i stworzone przez nią wampiry masakrują gości na przyjęciu wysysając im krew jest metaforą brutalności ludzkiej natury, która ma w sobie wiele z bestii. Czarno-biały film Abla Ferrary jest nastrojowy i niesamowicie stylowy, a Lili Taylor w swej wiarygodnej, głębokiej przemianie zasługiwała na Oscara!
Program TV został dostarczony i opracowany przez media-press.tv
