Idzie młodość. I Grupa Krakowska

Wystawa "Idzie młode" to efekt współpracy dwóch instytucji: Muzeum Narodowego we Wrocławiu i Muzeum Narodowego w Krakowie. Wystawa opowiada o krótkiej, ale bardzo intensywnej historii I Grupy Krakowskiej, istniejącej między rokiem1930 a 1937. Grupa ta została zainicjowana przez studentów krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, których połączył sprzeciw wobec tradycjonalistycznej oraz konserwatywnej kadry i metod nauczania. Jak sami o sobie mówili: "Reprezentowaliśmy prowincję nieokrzesaną, głodną, żarliwą, niezblazowaną mieszczańskimi manierami, niezwiązaną koneksjami z krakowskim Olimpem". Należeli do niej m.in. Leopold Lewicki, Henryk Wiciński, Janusz Woźniakowski, Maria Jarema, Jonasz Stern czy Sasza Blonder. Łączyli oni działalność artystyczną z aktywnością propagandową: organizowali odczyty, wydawali odezwy. Jak pisze Anna Budzałek, kuratorka wystawy: "W latach 30. XX wieku, o których tu mowa, entuzjastyczny stosunek do odzyskanej wolności już dawno minął. Światowy kryzys ekonomiczny końca lat 20. ciężko dotknął również Polskę. Widoczna przepaść społeczna między bogactwem niewielkiej grupy obywateli a nędzą całych mas biedoty w miasteczkach i wsiach zrodziła wśród wielu młodych ludzi całkowitą negację zastanego porządku społecznego". Reportaż stanowi próbę pokazania wielotorowej działalności grupy, a także jest okazją do przedstawienia jej najciekawszych członków. Na wystawie zaprezentowano ponad 300 obiektów, w tym rzeźby Marii Jaremy, abstrakcyjne malarstwo Saszy Blondera czy obrazy Leopolda Lewickiego.