Kamienne tablice

Opowieść o miłości i polityce, zrealizowana na kanwie książki Wojciecha Żukrowskiego pod tym samym tytułem. Z bogatej w wątki i tematy opasłej powieści autora "Lotnej" adaptatorzy wybrali tylko dwa motywy. Na więcej nie było miejsca w i tak ponaddwugodzinnym filmie. W wyniku licznych cięć i skrótów powstała więc historia o miłości polskiego dyplomaty (w powieści był nim Węgier) i australijskiej lekarki osadzona w egzotycznej scenerii Indii. Z wątkiem romansowym nierozerwalnie splata się inny - polityczny. Akcja filmu (i powieści) toczy się bowiem w pamiętnym roku 1956 - roku powstania węgierskiego przeciwko radzieckiej okupacji, roku polskiego Czerwca i Października oraz roku oficjalnego potępienia "kultu jednostki" przez Nikitę Chruszczowa. Rok 1956. W ambasadzie PRL w New Delhi radcą kulturalnym jest młody, ineligentny Jan Tokarski. Żona Tokarskiego pozostała wraz z dwoma synami w rodzinnym Poznaniu. Przystojny radca spotyka australijską lekarkę Margit Ward, przybyłą do Indii w misji humanitarnej. Między Janem i Margit rodzi się miłość. Lekarka, wiedząc, że Jan nie jest wolny, wyjeżdża do Agry. Ambasador PRL, ideolog twardy i apodyktyczny, nie lubi pracowników młodych, wyłamujących się z rutyny. Podejrzewa, iż romans Tokarskiego ma ułatwić radcy pozostanie na stałe za granicą. Tymczasem prasa i radio informują o wypadkach poznańskich. Ambasador uparcie wszystkiemu zaprzecza, twierdząc, że w Polsce nie nastąpiły żadne zmiany. Niespokojna, zakochana Margit wraca do New Delhi do Jana. Przeżywają kulminację swej miłości. Na ich szczęście rzuca cień śmierć hinduskiego kierowcy ambasady Kriszana, zwolnionego z pracy pod zarzutem przejechania świętej krowy; wypadek ten spowodował ambasador. Gdy Tokarski wyjeżdża z Margit na krótki urlop, ambasador wykorzystuje tę nieobecność i oskarża radcę o planowanie dezercji. Lecz Jan podjął już decyzję: rozstaje się z Margit Ward i wraca do Polski.