Kazimierz Kutz zmarł we wtorek (18.12.2018) w szpitalu w Międzylesiu. Wybitny reżyser na kilka tygodni przed śmiercią trafił w ciężkim stanie do placówki Józefowie. W otoczeniu najbliższych i lekarzy przechodził leczenie i rehabilitację. W pomoc reżyserowi zaangażowała się wtedy m.in. Anna Dymna, która zorganizowała na jego rzecz zbiórkę pieniędzy. Informację o jego śmierci potwierdziła we wtorek żona – Iwona Świętochowska-Kutz.
Czuję się jak wieprz prowadzony do rzeźni. Żyję, ale noże już ostrzą. Skończyłem 85 lat. Jestem na tyle stary, żeby dać sobie już spokój, czyli pozostać w dołku. Starość jest okropna, obrzydliwa, nieestetyczna. Oznacza, że już nigdy nie będzie fajnie i że my już nigdy nie będziemy fajni - tak Kazimierz Kutz opowiadał o starości w rozmowie z „Newsweekiem”.
![Andrzej Wajda. 10 najlepszych filmów polskiego reżysera [GALERIA]](https://d-art.ppstatic.pl/kadry/k/r/1/c1/5d/73d3ec9e62bd3eac049e54c98079_o_small.jpg)
Kazimierz Kutz urodził się 16 lutego 1929 roku. Reżyserskim debiutem był dla niego film ”Krzyż Walecznych” z 1958 r., zrealizowanym na podstawie scenariusza Józefa Hena. Do najbardziej znanych w twórczości Kutza należą takie filmy jak: „Perła w koronie” (1972), "Na straży swej stać będę” (1983), „Śmierć jak kromka chleba” (1994), „Pułkownik Kwiatkowski” (1995) czy „Zawrócony” (1995). Kutz był także cenionym reżyserem teatralnym. Realizował spektakle m.in. dla Teatru Rozmaitości we Wrocławiu, Starego Teatru w Krakowie oraz teatrów warszawskich: Komedia, Polskiego, Ateneum, Teatru na Woli i Narodowego. Wiele spektakli Kutz wyreżyserował dla Teatru Telewizji. Do najbardziej znanych należą „Opowieści Hollywoodu” Christophera Hamptona (1987), „Do piachu” Tadeusza Różewicza (1990), „Stalin” Gastona Salvatore (1992) i „Emigranci” Sławomira Mrożka (1995).
Kazimierz Kutz był nie tylko wybitnym reżyserem, ale również senatorem, wicemarszałkiem Senatu i posłem. Miał czwórkę dzieci: synów Gabriela i Tymoteusza oraz córki – Wiktorię i Kamilę.
Źródło: TVN24, x-news*
Kultura i rozrywka
