Krokodyle. Ostatnie smoki

Na trawiastych równinach Llanos w Wenezueli pora deszczowa dobiega końca. W tej podmokłej krainie, gdzie woda jest wszechobecna, odradza się życie. Z wodą wiąże się życie wszystkich tutejszych mieszkańców. O tej porze roku, kiedy niczego nie brakuje, zwierzęta rozmnażają się, wychowują potomstwo i wyszukują nowe terytoria. Tak zaczyna się wielka przygoda młodej samicy kajmana okularowego. A tymczasem na drugim końcu świata nastaje świt. Nad północnym wybrzeżem Australii wchodzi słońce. Brzegi Południowej Rzeki Aligatorów w Parku Narodowym Kakadu ożywają. Żyjące nad rzeką zwierzęta wracają do codziennych czynności. Wszystko zdaje się mieć swoje miejsce, jak każdego ranka. Ale tym razem w rzece pojawia się nowy obserwator. Spokojnie, jak dryfujący stary pień drzewa, przemieszcza się, obserwując brzegi. W wybranym miejscu musi być bezpiecznie i nie może brakować pożywienia. Samiec nie boi się wyzwań, nawet kiedy spotyka inne krokodyle. Nie bez powodu jest przedstawicielem grupy, która nauczyła się przystosowywać do wielkich zmian w ciągu ostatnich osiemdziesięciu milionów lat. Tak mogłaby się zacząć opowieść o ostatnich smokach. W tej opowieści o krokodylach, aligatorach i kajmanach trzeba koniecznie zapytać, czym zasłużyły one na swą złą opinię? Może natura takimi po prostu je stworzyła? W rzeczywistości to nie agresja jest najważniejszą cechą ich charakteru, ale cierpliwość. To ona leży u podstaw ich ewolucyjnego sukcesu. Krokodyle żyją na Ziemi od ponad osiemdziesięciu milionów lat. Są potężne, zwinne, odporne i bardzo agresywne. Polowały na dinozaury i przetrwały je. Skolonizowały rzeki pięciu kontynentów. Przeżyły wyginięcie innych gatunków, przetrwały zlodowacenia i geologiczne kataklizmy. Co je czeka dziś, gdy mają do czynienia z najpotężniejszym drapieżcą w historii naszej planety, jakim jest człowiek.