Książę niezłomny

Tu romantyczna "tragedia w trzech czę ciach" rozgrywa się w umownie zaaranżowanej przestrzeni, w aluzyjnie pomy lanych dekoracjach i kostiumach. Młody żołnierz w mundurze jak ze Szwejka odbiera dalekopisem niepokojšce wie ci. Portugalscy ksišżęta Fernand i Henryk (kostiumy współczesne, choć historia tyczy wieku XV) ze swym oddziałem schodzš z okrętów u wybrzeży Afryki. Przybyli tu nie dla "marnej potęgi", zdobyczy i sławy, ale "dla Boga i Jego chwały". Niewierni Maurowie sposobiš się do obrony za murami Tangeru. Na odsiecz Królowi Fezu podšża Tarudant, który wcze niej prosił władcę o rękę jego pięknej córki. Księżniczka Feniksana przypomina sobie przepowiednię starej wied my - piękno ć twoja będzie cenš, a kupiony towar będzie trupem. Oblegajšcy twierdzę Portugalczycy, atakowani teraz z dwóch stron, z okrzykami Ave i Chrystus ruszajš przeciwko połšczonym siłom Tangeru i Fezu. Ponoszš klęskę, a infant portugalski dostaje się do niewoli. Strzelajš flesze, Król chce uwiecznić moment hołdu, który składa u jego stóp Ksišżę Fernand. Pan Fezu traktuje jednak niezwykłego wię nia jak go cia, czekajšc, aż drugi z braci powróci z ojczyzny i wykupi infanta "za złote Ceuty klucze". Ksišżę Henryk wkrótce przybywa z żałobnš wie ciš - król Portugalii zmarł, nakazujšc w testamencie oddać Maurom fortecę za infanta. Chrze cijański Ksišżę nie chce się zgodzić na to, by więte mury Ceuty, ko cioły, kaplice, wpadły w ręce wyznawców Mahometa. Składa ofiarę z siebie, dobrowolnie pozostajšc w niewoli. Urażony w swej dumie Król skazuje jeńca na głód, poniżenie i powolnš mierć. Niewolnik w łachmanach, z rdzawym łańcuchem na szyi, cierpi takie męki, że nawet w ród Maurów budzi to już nie lito ć i trwogę, ale zgrozę. Król Fezu jest jednak niewzruszony w swym okrucieństwie, tak jak Ksišżę jest niezłomny w swym męstwie i w wierze. Tymczasem na fezki dwór przybywa nowy król Portugalii, oferujšc za uwolnienie brata dwa takie grody jak Ceuta. Król Fezu trwa przy swoim.