Malanowski i Partnerzy Odcinek 688 (Sezon 14) - Niemy świadek

Streszczenie odcinka

"Malanowski i Partnerzy" to cieszący się od lat ogromną popularnością, serial kryminalny. Tam, gdzie policja jest bezradna, do akcji wkraczają detektywi najbardziej znanego biura detektywistycznego z Bronisławem Malanowskim na czele. Poszukują zaginionych, śledzą niewiernych małżonków, rozwiązują na pozór często błahe, a w rzeczywistości trudne ludzkie problemy. Detektywi z biura "Malanowski i Partnerzy" to drużyna zawodowców. By rozwiązać sprawy i przechytrzyć podejrzanych o łamanie prawa, wykorzystają swoją inteligencję, spryt, wysoką sprawność fizyczną, a niejednokrotnie też swój… urok osobisty. W postać szefa biura wciela się Bronisław Cieślak, znany z brawurowej roli porucznika Borewicza w serialu "07 zgłoś się". Towarzyszą mu: Ania Lucińska (aktorka, która studiowała w najsławniejszych szkołach Hollywood i gościła m.in. w serialu "CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas"), Marek Krupski (absolwent AWF i szkoły oficerskiej, ze stażem pracy w policji kryminalnej) oraz aktorzy Magdalena Rembacz jako Magda Dębska i Tomasz Mandes - Tomek Orlik. W rolach epizodycznych występują amatorzy. Serial kręcony jest w szybkim, dokumentalnym stylu przy użyciu najnowocześniejszej techniki filmowej. W tym odcinku: Magda przyjeżdża na spotkanie z nowym klientem. Niestety, nikt nie otwiera. Do klienta nie można się również dodzwonić. Ale przed furtką do jego domu Magda spotyka jego siostrę. Joanna Kamińska jest zdziwiona - to niemożliwe, żeby Robert wyszedł. Jej macocha jest sparaliżowana po udarze i zawsze ktoś musi z nią być. Kiedy kobiety wchodzą do domu, odkrywają makabryczną prawdę - Robert Kamiński został brutalnie zamordowany. Jego matka musiała widzieć całe zdarzenie, ale z powodu choroby nie może nic powiedzieć… Detektywi zastanawiają się, czy śmierć Kamińskiego mogła być powiązana z pierwotnym zleceniem - wykrycia sprawcy kradzieży drogocennej biżuterii. A może motyw był bardziej osobisty i zabójca specjalnie zostawił Barbarę Kamińską przy życiu, żeby kilkanaście godzin patrzyła na zwłoki syna, nie mogąc wołać o pomoc, ani też się poruszyć?