Małżeństwo Tui

W ubogiej osadzie zagubionej wśród bezkresnych mongolskich stepów mieszka bohaterka filmu, Tuya. Zajmuje niewielki namiot wraz z mężem i dwojgiem dzieci: kilkuletnią córką Baorao i starszym o parę lat synem Zhayą. Ich największą bolączką, jak większości tubylców, jest brak pożywienia i panująca tu susza. Ze wszystkimi problemami życia w stepie Tuya boryka się sama. Pomaga jej syn, który głównie zajmuje się wypasem stada owiec. Ojciec rodziny uległ tragicznemu wypadkowi kopiąc studnię, od tego czasu nie może chodzić. Ciężka praca w obejściu spada wyłącznie na barki żony niepełnosprawnego Batera. Tuya pokornie dźwiga swój los. Codziennie wyrusza sama, na grzbiecie wielbłąda objuczonego bukłakami, w kilkudziesięciokilometrową wyprawę po wodę. Ale pewnego dnia wskutek nieszczęśliwego wypadku i ona opadnie z sił. Bater nakłania żonę, by się z nim rozwiodła i poszukała sobie sprawnego mężczyzny, który zajmie się gospodarstwem i da jej szczęście. Ale Tuya kocha swego męża i nie chce go zostawić na łaskę i niełaskę innych ludzi. Postanawia więc powtórnie wyjść za mąż, ale tylko za mężczyznę, który zgodzi się zamieszkać pod wspólnym dachem nie tylko z nią, ale także z jej dziećmi i byłym mężem. Przez ich dom przewija się wielu konkurentów, przy butelce mocniejszego trunku omawiają warunki swoistego kontraktu. Żaden z pretendentów do ręki Tuyi nie chce jednak wziąć odpowiedzialności za niepełnosprawnego Batera. Niespodziewanie na horyzoncie pojawia się Baolier, kolega Tuyi ze szkolnych czasów, który zbił majątek na naftowym biznesie. Mężczyzna składa ofertę matrymonialną zdesperowanej kobiecie, a ona jest gotowa przyjąć jego warunki. Baolier postanawia umieścić Batera w porządnym domu opieki społecznej w mieście. Całą rodziną, razem z dziećmi, jadą więc samochodem Baoliera do wybranego przez niego zakładu opiekuńczego. Z dala od stepu i domu, rozdzielony na zawsze z dziećmi Bater popada w głęboką melancholię i w efekcie podrzyna sobie żyły rozbitą butelką po wypitej wódce.