Misja

Kamilianin z Polski, ojciec Paweł Dyl, trafił na misję do Gruzji 9 lat temu. Początki były trudne: nie znał języka, tamtejszych zwyczajów. Spotkał się z bezmiarem nędzy i upokorzenia ludzi z marginesu społecznego i dzieci upośledzonych umysłowo. Dlatego powstał pomysł uruchomienia centrum rehabilitacji osób niepełnosprawnych, w którym wolontariusze starają się pomagać "dzieciom ulicy" z Tbilisi. Kolejnym etapem była pomoc bezdomnym. Kamilianka, siostra Korina z Peru, pomaga im jak może: przywozi artykuły spożywcze, leki, pomaga budować domy. Usiłuje skłonić ich do samopomocy: rodzina, której misja kamiliańska pomogła zbudować dach nad głową, pomaga przy budowie domu innym potrzebującym. W miejscowości Chizabawra Kamilianie prowadzą przedszkole i pomagają znaleźć pracę bezdomnym. Po dziewięciu latach pracy w Gruzji ojciec Paweł Dyl uznał, że teraz już może zaprosić do Gruzji mamę. Wcześniej tego nie robił, ponieważ bał się jej reakcji na warunki, w jakich przyszło pracować jej synowi.