Naparstek Pana Boga

Polska 1998

Jula i Janek nie mogą pogodzić się z tym, że ich ojciec odszedł z domu. Dzieci odwiedzają starego profesora w czasie choroby. Twierdzi on, że spotkał w swoim życiu Pana Boga.

Reżyseria:Paweł Łysak

Czas trwania:70 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Dla dzieci/Teatr dla dzieci

Naparstek Pana Boga w telewizji

  • Sara Müldner

    jako Julia

  • Aleksander Ihnatowicz

    jako Janek

  • Małgorzata Pieńkowska

    jako matka

  • Ignacy Machowski

    jako pan Szmidt

  • Jan Matyjaszkiewicz

    jako sędzia

  • Janusz Michałowski

    jako profesor

  • Grzegorz Łoszewski

    Scenariusz

  • Paweł Łysak

    Reżyseria

  • Karina Kleszczewska

    Zdjęcia

  • Marcin Błażewicz

    Muzyka

  • Monika Graban

    Scenografia

Opis programu

Teatr dla dzieci, 37 min, Polska 1998 Autor: Rainer Maria Rilke Przekład: Witold Hulewicz, Maria Czabanówna Scenariusz tv: Grzegorz Łoszewski Reżyseria: Paweł Łysak Zdjęcia: Roman Płocki Scenografia: Anna Wunderlich Kostiumy: Magda Biedrzycka Muzyka: Marcin Błażewicz, wykonanie: Jan Tadeusz Zakrzewski (fortepian i klawesyn) Występują: Sara Müldner (Julia), Aleksander Ihnatowicz (Janek), Małgorzata Pieńkowska (Matka), Ignacy Machowski (Pan Szmidt), Jan Matyjaszkiewicz (Sędzia), Janusz Michałowski (Profesor), Krzysztof Gosztyła (Ojciec), Jarosław Gajewski (Artysta), Krzysztof Wieczorek (Doktor), Piotr Łysak (Ksiądz), Sebastian Konrad (Lokaj) Scenariusz spektaklu powstał na motywach opowiadań wybitnego poety austriackiego Rainera Marii Rilkego z tomu "Powiastki o Panu Bogu". Wzruszająca opowieść o dzieciach poszukujących właściciela zgubionego naparstka jest w istocie historią o poszukiwaniu dobra. Jest to piękna bajka o tym, jak wartości duchowe mogą zmieniać otaczający nas świat, a także o pierwszych wyborach życiowych i o hierarchii wartości, którą uczą się dostrzegać nie tylko dzieci. Jula i Janek nie mogą pogodzić się z tym, że ich ojciec odszedł z domu. Dziewczynkę dręczą koszmarne sny, jej starszy brat jest zły na cały świat. Jego zdaniem, dorośli postępują wbrew głoszonym zasadom, żeby pokazać, że mogą robić co chcą. A Pana Boga chyba naprawdę nie ma, jak mówił pan w szkole, bo gdyby był, nie pozwoliłby, żeby mama i on z siostrą tak bardzo cierpieli. Starego profesora, którego dzieci odwiedzają w czasie choroby, nie dziwi chłopięcy gniew i bunt. Twierdzi, że on spotkał w swoim życiu Pana Boga. Zaciekawionym dzieciom pokazuje pudełeczko, w którym schował naparstek - niby zwyczajny, ale służący do niezwykłych rzeczy. Posługując się nim, Pan Bóg reperował to, co ludzie popsuli. Mała Jula odważnie postanawia oddać zgubę właścicielowi, wierząc, że dzięki temu Pan Bóg będzie mógł zszyć rozerwany związek taty i mamy.