Natchnij mnie wiarą

Bohaterką filmu jest Barbara Brylska. Kiedyś uznana przez widzów za najpopularniejszą aktorkę filmową w Polsce, także za najpopularniejszą aktorkę tzw. "obozu socjalistycznego". W 1977 roku jako pierwsza cudzoziemka, otrzymała nagrodę państwową ZSRR za rolę w filmie pt. "Ironia losu". Przez wiele lat grała głównie w filmach produkowanych przez NRD, ZSRR, Bułgarię i Czechosłowację. W Polsce znana przede wszystkim z ról w "Faraonie", "Anatomii miłości" i "Panu Wołodyjowskim". W 1993 roku przeżyła wielką tragędię osobistą - w wypadku samochodowych zginęła jej córka, Basia Kosmal. Od tego czasu jedynie sporadycznie gra w filmach. Film przedstawia początki jej kariery, życie prywatne, stosunek do postaw prominentnych artystów w dobie "realnego socjalizmu". O aktorce wypowiadają się m.in. Grażyna Szapołowska "jest osobą tajemniczą. Jest ciekawą i nieodganioną osobą, której czas jako aktorki jeszcze nadejdzie. ", Jerzy Kawalerowicz "cieszyło mnie to, że Brylska tak bardzo znaczyła swoją obecność w"Faraonie". Cokolwiek robiła, nie czuło się, że ona to robi dla kamery. Była bardzo precyzyjna, lecz i rozluźniona. Przeżyliśmy wspaniałe przygody związane z naszym filmem", Barbara Rybałotowska "Basia należy do nielicznych artystów apolitycznych. Nie wynika to z jej braku odwagi czy też akceptacji zła. Ona czuje się stworzona do innych zadań i stara się robić jak najlepiej to, co do niej należy. Jest absolutnie apolityczna. I w złym i w dobrym znaczeniu tego słowa. Basia, korzystając ze swojej nieprawdopodobnej wręcz popularności o ZSRR wykładała dziennikarzom prawdę o panującym u nich ustroju. na pytanie, co zrobiło na niej największe wrażenie, mówiła o toaletach publicznych, uwłaczających godności ludzkiej". Daniel Olbrychski mówi, że BB. była bezkonkurencyjnie najpiękniejszą dziewczyną w szkole aktorskiej i o tym, że się w niej podkochiwał. Jerzy Zelnik opowiada o wzajemnym zauroczeniu. Ilustracją są fragmanty filmów z udziałem Barbary Brylskiej.