Z górki

Poruszająca, znakomicie zagrana, kameralna ekranizacja powieści Marka Haddona, dotykająca problemów dojrzewania, relacji między dziećmi i rodzicami oraz między ludźmi zdrowymi i upośledzonymi. Szesnastoletni David Philips przeżywa trudne chwile. Nierozumiany przez rodziców, wiecznie w cieniu starszego o rok brata Bena, który jako chory na zespół Downa jest nieustannie faworyzowany: począwszy od wyboru potrawy na śniadanie, a na miejscu letniego wypoczynku skończywszy. W dodatku David, choć ma swoje pasje i marzenia, musi nieustannie opiekować się Benem. Nawet kiedy, chcąc pójść po szkole na prywatkę, pozwala bratu samodzielnie wrócić autobusem do domu, musi za to zapłacić towarzyskim upokorzeniem. Ben oczywiście myli drogę i w efekcie w najlepszym momencie imprezy między rozbawionych nastolatków wpada wściekła matka Davida i natychmiast każe mu wracać w rodzinne pielesze. Nie wie, że kilka chwil wcześniej między jej synem a miejscową pięknością Gail narodziło się młodzieńcze uczucie. Dla wrażliwego, uzdolnionego artystycznie Davida to pierwsza miłość. Dlatego przeżywa ją niezwykle głęboko i intensywnie. Gail, choć uczucie młodego Philipsa robi na niej wrażenie, traktuje ten związek bardziej powierzchownie i instrumentalnie, wykorzystując zauroczonego chłopaka do dwuznacznych gier erotycznych. Wkrótce Davida spotyka kolejny cios. Jego rodzice postanawiają przenieść się z Londynu do prowincjonalnego Matlock, gdzie Ben będzie miał lepszą, dostosowaną do jego intelektualnych możliwości szkołę i lepsze warunki życia w dużym domu z ogrodem. David nie może się odnaleźć w nowym otoczeniu. Tęskni za Gail, zamyka się w sobie, jest prześladowany przez dwóch kolegów z powodu domniemanego homoseksualizmu. Niebawem dowiaduje się, że jego londyńska ukochana nie jest już zainteresowana kontynuowaniem znajomości, gdyż wpadł jej w oko seksowny specjalista od piercingu i tatuaży. Dla Davida to już zbyt wiele. Jego awersja do rodziny, a zwłaszcza Bena, przeradza się w otwartą nienawiść.