Żarłacze tępogłowe

Bull Shark: World's Deadliest Shark with Nigel Marven,

Zoolog Nigel Marven podróżuje po świecie, aby poznać życie i zwyczaje najgroźniejszych rekinów na ziemi. Na Bahamach jest świadkiem ataku rekina na jednego z naukowców.

Czas trwania:60 min

Kategoria wiekowa:

Gatunek:Przyrodniczy/Zwierzęta

Żarłacze tępogłowe w telewizji

Opis programu

Przyłącz się do zoologa i biologa morskiego Nigela Marvena, udającego się w podróż dookoła świata, w poszukiwaniu nowej wiedzy na temat żarłacza tępogłowego, jednego z najbardziej agresywnych zwierząt na Ziemi. W opinii większości ludzi, to wielki żarłacz biały jest najniebezpieczniejszym z rekinów. Niewątpliwie jest największą z ryb drapieżnych i odpowiada za większość rejestrowanych co roku ataków rekinów na ludzi. Z drugiej jednak strony, to żarłacz tępogłowy stanowi dla nas największe zagrożenie. Występuje w morzach całego świata i jest w stanie przeżyć w słodkiej wodzie - to niezwykłe przystosowanie, które wyróżnia go spośród wszystkich pozostałych rekinów. Często pojawia się w płytkich wodach. W dokumencie, przyjrzymy się historii i pochodzeniu tego pięknego rekina i spotkamy się z naukowcami, badającymi jego niezwykły cykl życiowy. Spotkamy się również z ludźmi, którzy przeżyli bliskie spotkanie z tą groźną rybą. Nigel Marven odwiedzi też oceanarium Oklahoma Aquarium, wraz z małą ekipą filmową. W czasie trzydniowego pobytu w Oceanarium Nigel nawiąże niezwykły kontakt z czterema żarłaczami w ich osobistym zbiorniku o pojemności przeszło 2 000 000 metrów sześciennych. Aby pokazać jakim wyzwaniem jest bliski kontakt z tymi zwierzętami, ale też jak komfortowo czuje się w ich towarzystwie, Nigel nurkował w basenie rekinów bez jakichkolwiek sieci czy klatek ochronnych. On, dyrektor naukowy Ocenarium Kenny Alexopoulos oraz pracownik odpowiedzialny za bezpieczeństwo nurków, Mitch Kabrick, byli uzbrojeni tylko w wysokociśnieniowe armatki wodne pozwalające na odwrócenie uwagi rekinów od nurków. Nigel, Kenny i Mitch przeprowadzili serię testów behawioralnych na żarłaczach tępogłowych badając ich reakcje na bodźce dźwiękowe i zapachowe w czasie jedzenia. Nigel miał również rzadką okazję karmić żarłacze tępogłowe. W normalnych warunkach, czynność ta jest zarezerwowana dla pracowników oceanarium.