Bez śladu

Bohater filmu to Karel, który sam wybrał sobie życie samotnika, unika ludzi, pogardza goniącym za dobrobytem społeczeństwem. Żyje tak, by mieć spokój, by nikomu nie zrobić krzywdy, także sobie. Zimą zawsze włóczy się po lasach, wchodzi do opuszczonych o tej porze roku chat, ale tylko tu nocuje, żywi się częścią znalezionych zapasów. Nigdy nie pozostawia po sobie żadnych śladów, nie robi żadnych szkód, utrzymuje zastany ład i porządek. Pewnego razu natyka się w lesie na dwóch funkcjonariuszy policji z psem, patrolujących okolice. Jest spokojny i opanowany, nie traci głowy i sam zgłasza, że widział włamanie do jednego z domków, gdzie ktoś wyważył drzwi i zrobił okropny bałagan. Legitymują, ale on nie był notowany. Podaje się za pracownika klubu czeskich turystów, naprawiającego oznaczenia szlaków, by przygotować wszystko do wiosennego sezonu. Policjant ostrzega go, by uważał na obcych, to już kolejne włamanie w ciągu tygodnia. Od tej pory Karl zdaje sobie sprawę, że nie tylko on włóczy się po okolicy. Na domiar złego czuje, że ów nieznajomy podąża jego śladem i obserwuje z ukrycia. Pewnej nocy ich drogi się krzyżują, włamywacz zaskakuje go śpiącego w jednej z chat. Przerażony Karl ucieka i spada z kładki do rwącego strumienia. Nieznajomy rzuca się na pomoc. To Patryk, młodociany przestępca ukrywający się przed wymiarem sprawiedliwości. Brał udział w skoku na bank, jest poszukiwany. Chce dołączyć do Karla, choć ten za wszelką cenę próbuje się pozbyć niechcianego towarzysza. Nieprzewidziane okoliczności sprawiają jednak, że muszą - przynajmniej na razie - trzymać się razem. Tuż przed świętami Bożego Narodzenia na ich drodze pojawia się młoda kobieta z kilkuletnim synem, których ściga brutalny ojciec dziecka.