Bez tajemnic Odcinek 29 (Sezon 2)

Streszczenie odcinka

Drugi sezon pierwszego polskiego serialu produkcji HBO. Film opowiada o psychoterapeucie Andrzeju Wolskim i grupie jego pacjentów, którzy zmagają się z trudnymi osobistymi problemami. Główną postacią serialu jest uznany psychoterapeuta Andrzej Wolski (Jerzy Radziwiłowicz), który regularnie odbywa spotkania ze swoimi pacjentami. Wśród jego podopiecznych są między innymi: próbujące ratować swój związek małżeństwo (Ilona Ostrowska i Łukasz Simlat), Natalia (Magdalena Cielecka), odnosząca sukcesy prawniczka, która nie potrafi sobie poradzić z aborcją sprzed lat, chora na raka studentka (Julia Kijowska) oraz doświadczony przez życie mężczyzna, cierpiący na napady lęku (Janusz Gajos). Równolegle do prowadzonych terapii, Andrzej próbuje uporać się ze swoimi własnymi problemami. Mają mu w tym pomóc wizyty u Barbary (Krystyna Janda), która na nowo podjęła praktykę. Bez tajemnic, pierwszy polski serial produkcji HBO, spotkał się z dużym uznaniem widzów i krytyki. Marta jest wściekła na Andrzeja, że poinformował jej matkę o nowotworze. Andrzej wyjaśnia, że dowiedział się o zagrożeniu życia i o tym, że przy Marcie nie ma nikogo z rodziny. Andrzej zapisał sobie numer do matki Marty po tym, jak dziewczyna kiedyś korzystała z jego telefonu. Andrzej spotkał się z nią i opowiedział o chłoniaku Marty, podjęciu leczenia i jej złym stanie zdrowia. Zaskoczona wiadomością o chorobie matka od razu udała się do szpitala. Andrzej wyjawia, że towarzyszył jej w szpitalu, ale matka chciała zostać z córką sama. Przeprasza Martę za złamanie zasad prywatności. Ta nie przyjmuje przeprosin - jest nadal zła na terapeutę i twierdzi, że nie można mu ufać. Rozwściecza ją permanentna obecność matki, choć Marta jest jej wdzięczna, że zdjęła z niej część odpowiedzialności za sprawy związane z hospitalizacją. Odwiedza ją także ojciec. Dziewczyna ma poczucie winy, że matka kursuje między dwoma szpitalami, opiekując się dwójką dzieci. Andrzej próbuje ją przekonać, że choroba nie jest niczyją winą. Marta analizuje swoje skomplikowane uczucia wobec matki, zastanawia się, czemu ją tak denerwuje. Andrzej tłumaczy, że nie da się kontrolować i kreować zachowania innych - każdy jest odpowiedzialny wyłącznie za samego siebie.