Crystal River

Paul i Davie Nance pędzą spokojne życie na prowincji. Do pełni szczęścia brakuje im potomka, jednak Davie ma już za sobą trzy poronienia, co bardzo źle wpływa na jej stan psychiczny i relacje z mężem. Wprawdzie Paul jest troskliwy i opiekuńczy, stara się podtrzymywać żonę na duchu, ale ona nie ma tyle optymizmu i wiary, że wszystko się ułoży. Dla ratowania związku i spokoju Paul jest nawet gotów pomyśleć o adopcji, jednak Davie nie chce o tym słyszeć, marzy o własnym dziecku. Pewnego razu kobieta bierze zastępstwo za pielęgniarkę społeczną Danielle, której synek ma gorączkę i matka musi go odebrać z przedszkola. W ten sposób Davie trafia do starszego schorowanego mężczyzny i od razu podbija jego serce, przynosząc mu przepyszne danie obiadowe przyrządzone przez siebie. Od tej pory Olin Arrendal chce widzieć ją stale. Davie często opiekuje się pacjentem, pomagając Danielle i drugiej pielęgniarce Lisie. Nareszcie czuje, że jest komuś potrzebna i w dodatku znajduje sposób na prowincjonalną nudę. Po kolejnym poronieniu Davie popada w depresję. Próbuje zagłuszyć cierpienie, jeszcze bardziej oddając się pracom społecznym. Często bywa u Arrendala, wyręcza we wszystkim Lisę i Danielle. Poznaje wnuka Olina, przystojnego Claya Arrendala, z którym się zaprzyjaźnia. Davie coraz częściej szuka jego towarzystwa, lubi przebywać z nim i rozmawiać. Nawet nocą, kiedy Paul śpi, wymyka się z domu i wypływa z Clayem łodzią na rzekę. On ma za sobą nieudany związek małżeński, właśnie rozstał się z żoną i przyjechał do dziadka, by tu leczyć rany. Opowiada Davie o swojej rodzinnej tragedii. Miał córkę, która w wieku dwóch lat ciężko zachorowała i zmarła. Tymczasem Paul staje się coraz bardziej zazdrosny o żonę. Wszczyna nawet bójkę z Clayem. W końcu zostawia wszystko i odchodzi z domu. Wkrótce umiera Olin Arrendal, Clay przeżywa jego śmierć. Stracił dziadka, który teraz był najbliższą mu osobą. Wiele się zmieni także w życiu Davie, wydarzy się coś bardzo ważnego. Nie będzie już sama, ale nie zazna też miłości u boku Claya.