Konkurs "Transcendencja". Wygraj koszulki!

Paradoksalnie, Johnny zrobił na mnie największe wrażenie w filmie "Rango", gdzie do dyspozycji miał tylko głos. Dubbingował tam postać głównego bohatera - zaradnego kameleona. Co ważne, zrobił to wprost wyśmienicie i włożył w tę nietypową rolę dużo serca, co nieczęsto zdarza się w przypadku amerykańskiego dubbingu. Dlatego właśnie mam do niego taki szacunek - potrafi kompletnie porwać widza mając do dyspozycji jedynie głos. Wielkim talentem jest tak odcisnąć się w pamięci, ani przez sekundę nie pokazując się fizycznie na ekranie.

Johnny Depp należy do aktorów których najbardziej cenię. Potrafi wcielić się w niemal każdą postać i wszędzie pokazuje swój kunszt i talent. Najbardziej cenie o w filmie "Czekolada". Film ma już swoje lata, mimo to bardzo lubię do niego wracać, właśnie ze względu na Johnny'ego Deppa. Mimo, iż nie grał on głównej roli całkowicie skradł film i uwaga widza, a przynajmniej moja, skupia się wyłącznie na tej postaci. Depp mimo złożoności postaci wywiązał się ze swojego zadania fenomenalnie i pokazał, że daje z siebie wszystko w każdej roli jaka mu się trafi. Film porusza, także tematy, które w obecnych czasach znowu wracają. Społeczeństwo nie potrafi się pogodzić z tym, że główna bohaterka różni się wierzeniami i sposobem patrzenia na życie. Jest napiętnowana i wytykana palcami przez osobistości miasteczka. Tak też jest i dzisiaj. Wielu wśród nas nie potrafi zaakceptować kogoś kto różni się od nas wiarą przekonaniami czy orientacją. Bardzo polecam ten film wszystkim, parafrazuje on zachowania i może pomoże dostrzec wady w nas samych.

Moim ulubionym filmem z Johnnym Deppem jest film pt: Charlie i Fabryka czekolady. Jako wielka fanka słodyczy- nie mogłam nie wybrać tego filmu: pojawia się w nim przecież całe morze czekolady i do tego najsłodsze ciacho jakie można sobie wyobrazić (tak, mam tu na myśli Johnnego Deppa;)) A co najlepsze - te słodycze w ogóle nie tuczą! A wręcz przeciwnie, oglądając ten film, można wręcz spalić kalorie - w końcu śmiech działa dobrze na mięśnie brzucha, sprawiając, że ten jest płaski - każdorazowe niemal pojawienie się Johnny'ego Deppa w niecodziennej charakteryzacji powodują salwy śmiechu. Aż chciało by się rzec : Charlie i fabryka czekolady - tyle słodkości, a żadnych kalorii;)

"Jeździec zniką". Jak dla mnie jest to najlepsza rola Johnnego Depp'a. Miałem okazję widzieć go w wielu zwariowanych rolach, ale Indianin z pomalowaną twarzą i martwą wroną na głowie jest jego najbardziej nietypową i oryginalną kreacją. Myślę, że Johnny nie będzie w stanie nas zaskoczyć czymś bardziej szalonym.

Moim ulubionym filmem z Johnnym są 'Piraci z Karaibów:Klątwa czarnej perły'. Jednym słowem ten film ukształtował moje życie i stał się dla mnie wielką inspiracją. Kiedy po raz pierwszy go obejrzałam, w roku 2004, olśniło mnie i wreszcie odnalazłam swój prawdziwy gust. Natomiast Johnny w roli Jacka Sparrowa z miejsca stał się moim idolem i jest nim do dziś. Osobiście bardzo identyfikuje się z tą postacią bo również jak Jack potrafię być zabawna ale działam zawsze na swoją korzyść i ku memu zdumieniu z niemal każdej opresji wychodzę cało. Kolejne części tego filmu jeszcze bardziej powiększyły moje uwielbienie dla Johnny'ego i uczyniły go moim ulubionym aktorem. Ta miłość do niego trwa do dziś, od "Piratów..." się zaczęło i będzie trwać aż do końca mojego życia :)

Moim ulubionym filmem z Johnnym są 'Piraci z Karaibów:Klątwa czarnej perły'. Jednym słowem ten film ukształtował moje życie i stał się dla mnie wielką inspiracją. Kiedy po raz pierwszy go obejrzałam, w roku 2004, olśniło mnie i wreszcie odnalazłam swój prawdziwy gust. Natomiast Johnny w roli Jacka Sparrowa z miejsca stał się moim idolem i jest nim do dziś. Osobiście bardzo identyfikuje się z tą postacią bo również jak Jack potrafię być zabawna ale działam zawsze na swoją korzyść i ku memu zdumieniu z niemal każdej opresji wychodzę cało. Kolejne części tego filmu jeszcze bardziej powiększyły moje uwielbienie dla Johnny'ego i uczyniły go moim ulubionym aktorem. Ta miłość do niego trwa do dziś, od "Piratów..." się zaczęło i będzie trwać aż do końca mojego życia :)

Pierwszy raz z Johnego Deepem zetknąłem się oglądając film „Edward Nożycoręki”, a było to dawno już. Pamiętam jak dziś, gdy zobaczyłem po raz pierwszy Edwarda to myślałem, że oglądać będę jakiś zwykły, krwią ociekający horror. Już na samym początku jak babcia opowiada małej wnuczce opowieść na dobranoc o nieśmiałym chłopcu, który zamiast rąk ma nożyczki (dziwna scena jak dla mnie), sprawił że film mnie wtedy zaintrygował. I jak pewnego dnia ten chłopiec zjawia się w cichej, ociekającą spokojem mieściną i zmienia życie mieszkańców. Dzięki swoim ostrzom, posługując się nimi precyzyjnie, staje się jedynym ogrodnikiem oraz jedynym fryzjerem, wymyślającym najdziwniejsze kształty, formy, nadającym niezwykłe style ogrodowym rzeźbom, czy włosom, nie tylko ludzkim. Nikt na początku nie próbuje się nawet z Nim zaprzyjaźnić, ale gdy trafia do domu jednej z mieszkanek miasteczka, akwizytorki kosmetyków, dzięki temu zmienia się życie samotnego, zamkniętego w sobie Edwarda. Ale czy znajdzie bratnią duszę, ktoś kto go prawdziwie zrozumie. To już musicie koniecznie sami zobaczyć. Niewątpliwie Johny Deep, był, jest i będzie nadal aktorem, który nieważne w jakim filmie zagrał i w jakim jeszcze zagra, czy nisko budżetowym, czy w mega produkcji, swoją charyzmą, osobowością sprawi że będzie to film genialny. Postać jaką grał, czy będzie grał jest niezwykła, oryginalna, zupełnie inna, nie mającej żadnych cech z poprzednich granych postaci. Jednym słowem, gdy słyszę, że w jakimś filmie gra Johny Deep to go chętnie oglądam. Polecam, obejrzyjcie „ Edward Nożycoręki”.

Ja osobiście należę do fanek filmów Johnnego Deppa sprzed „epoki Jacka Sparrowa” jeśli tak można to nazwać, kiedy to występował w wielu jeszcze nie aż tak bardzo komercyjnych produkcjach. I właśnie taką wybrałam. Tytuł może nie brzmi zachęcająco ale to trochę tak jak ocenianie książki po okładce. „Truposz” - bo o tym filmie mowa, to dzieło jednego z najbardziej znanych, niezależnych reżyserów współczesnego kina czyli Jima Jermuscha. Niezwykły klimat, doskonałe aktorstwo i do tego fantastyczna muzyka z genialnym motywem przewodnim Neila Younga. Absurdalne sytuacje mieszają się z refleksjami nad życiem a wszystko to jest okraszone specyficznym stylem Jermuscha. Gdy dodamy do tego fakt, że film jest czarno-biały wyłoni się z tego prawdziwa perełka kina, która niestety gdzieś wyraźnie pokryła się kurzem i mało kto ją dzisiaj podziwia. A naprawdę warto obejrzeć Johnnego Deppa jako Williama Blake`a, zagubionego na nieznanych terenach Ameryki i towarzyszącego mu Indianina o ciekawym imieniu „Nikt”. Nie sądzę abyśmy przy obecnej sławie Deppa zobaczyli go znów w tak mało komercyjnej produkcji a naprawdę warto. O ile oczywiście nie oczekujemy ciągłej akcji i walki z potworami z morskich głębin. A dla kogoś kto jest dodatkowo fanem Jima Jermuscha, nie tylko Johnnego Deppa - pozycja obowiązkowa.

Najbardziej cenie Johnego Deepa za role w filmie "Blow"reżyserii Teda Demme gdzie zagrał i w realistyczny sposób odtworzył autentyczną postać George'a Jungu. Człowieka który stopniowo "pnie się po narkotykowej drabinie" zakazanego świata aby w końcu stać się głównym importerem kokainy do Stanów Zjednoczonych a zarazem prawą ręką Pablo Escabara - Kolumbijskiego barona narkotykowego.Johny Deep świetnie odnalazł się w roli narkotykowego importera, jego kreacja i autentyczność sprawiają że film jest realistyczny. Zarazem potwierdza i oddaje w pełni to, że jest to produkcja oparta na faktach. Każdy kto obejrzy ten film z pewnością zachwyci się grą aktorską Johnego ,choć może nie koniecznie fryzurą...

Ulubionym będzie (znany wszystkim film) Piraci z Karaibów. Może nie za względu na akcje, czy sceny walki jakie pokazuje, ale ze zwykłego sentymentu. Był to pierwszy film który obejrzałam z Deepem i bardzo mi się spodobała jego postać Jacka. Nie chodzi mi tylko jego "zabawna" stronę, chociaż to też, ale także o złożoność postaci jaką przedstawia. Tym zyskał sobie moją sympatię.

Ja osobiście należę do fanek filmów Johnnego Deppa sprzed „epoki Jacka Sparrowa” jeśli tak można to nazwać, kiedy to występował w wielu jeszcze nie aż tak bardzo komercyjnych produkcjach. I właśnie taką wybrałam. Tytuł może nie brzmi zachęcająco ale to trochę tak jak ocenianie książki po okładce. „Truposz” - bo o tym filmie mowa, to dzieło jednego z najbardziej znanych, niezależnych reżyserów współczesnego kina czyli Jima Jermuscha. Niezwykły klimat, doskonałe aktorstwo i do tego fantastyczna muzyka z genialnym motywem przewodnim Neila Younga. Absurdalne sytuacje mieszają się z refleksjami nad życiem a wszystko to jest okraszone specyficznym stylem Jermuscha. Gdy dodamy do tego fakt, że film jest czarno-biały wyłoni się z tego prawdziwa perełka kina, która niestety gdzieś wyraźnie pokryła się kurzem i mało kto ją dzisiaj podziwia. A naprawdę warto obejrzeć Johnnego Deppa jako Williama Blake`a, zagubionego na nieznanych terenach Ameryki i towarzyszącego mu Indianina o ciekawym imieniu „Nikt”. Nie sądzę abyśmy przy obecnej sławie Deppa zobaczyli go znów w tak mało komercyjnej produkcji a naprawdę warto. O ile oczywiście nie oczekujemy ciągłej akcji i walki z potworami z morskich głębin. A dla kogoś kto jest dodatkowo fanem Jima Jermuscha, nie tylko Johnnego Deppa - pozycja obowiązkowa.

Mój ulubiony film z Johnym Deppem jest ,,Alicja w krainie czarów", w którym to filmie wspomniany przeze mnie aktor wciela się w rolę Szalonego Kapelusznika. Prezentowana przez niego postać pełna jest onirycznego spojrzenia na pełne sprzeczności wnętrze człowieka zagubionego w postmodernistycznej kulturze. Psychologiczna wiwisekcja bohatera jest dowodem na złożoność ludzkiej natury i świadectwem obsesyjnego wręcz poszukiwania sensu, harmonii i ładu we wszechświecie. Sądzę, że postać Szalonego Kapelusznika to nie tylko najlepsza rola w filmie o Alicji, ale też jedna z najlepszych w całej, długoletniej karierze Deppa. Ludzie pełni są lęków, obaw o swoją przyszłość, a ich niepewność jutra odbija się szerokim echem na całym życiu. Szalony Kapelusznik, choć ma w życiu nieustannie pod górkę, podejmuje dramatyczną próbę zmiany nie tylko swojego życia, ale też losów całego kraju, w którym przyszło mu żyć. Wspaniała charakteryzacja pogłębia dramatyczność poczynań Kapelusznika, zaś wspaniale napisane dialogi są dowodem, jak wybitnym aktorem jest Johny Depp. Sądzę, że moralizatorski ton bohatera w połączeniu z wartką akcją filmu tworzą spójną całość i nie pozwalają widzowi nudzić się w trakcie projekcji filmu. We współczesnym świecie niewielu jest aktorów, którzy całą swoją duszą wcielają się w grane przez siebie postaci. Depp do tej nielicznej grupy z pewnością należy. Dlatego też z całego serca polecam ,,Alicję w krainie czarów" ze szczególnym zwróceniem uwagi na postać Kapelusznika, który swoim życiem daje nam nadzieję i wiarę w to, że nie wszystko musi być stracone raz na zawsze.

kariera Johnego Deppa pokazuje co aktor zrobi dla roli, a w filmie jezdziec z nikąd pokazał aktor swój kunszt.oglądajac od początki ten film nie wiedziałam ze to gra Johny Depp nawet nie poznałam go po głosie .dopiero jak leciały koncowe napisy to przeczytałam ze gra w nim właśnie ten aktor .zagrał wyśmienicie i pokazał ten aktor taki jest nietuzinkowy a on to pokazuje.bardzo mi się podobał w tym filnie lubie takie filmy .Johnny Depp jest dobry w tym co robi

Przeglądając filmografię Johneego Deppa stwierdziłem, że praktycznie od kilkunastu lat oglądam regularnie wszystkie filmy z jego udziałem, więc wybór nie jest łatwy. Ale jednym z takich najbardziej oryginalnych i takim do którego bardzo lubię wracać jest „Sweeney Todd: Demoniczny golibroda z Fleet Street”. Swoją oryginalność bez dwóch zdań film zawdzięcza reżyserowi, a jest nim Tim Burton, czyli człowiek, który uwielbia Johneego Deppa i obsadza go w większości swoich zwariowanych filmów. A dlaczego właśnie „Sweeney Todd”? Film ma swój niepowtarzalny klimat, aktorsko jest rewelacyjny (fantastyczna, jedna z moich ulubionych aktorek Helena Bonham Carter) i tak jak wspomniałem wcześniej jest niesamowicie oryginalny. Do tego Johnny Depp, jak i reszta aktorów pokazują swoją wszechstronność, gdyż „Sweeney Todd” jest tak naprawdę musicalem co jeszcze bardziej uatrakcyjnia tę produkcję. Może i sam film, jego tematyka itp. nie jest dla każdego ale filmy które są tworzone dla każdego odbiorcy zazwyczaj nie są zbyt dobre jakościowo. Johnny Depp za swoją rolę otrzymał Złoty Glob i nominację do Oscara, więc sam ten fakt sprawia, że warto obejrzeć ten film. Nie wiem jakie jeszcze uzasadnienie mógłbym dodać. Tim Burton to jeden z najlepszych współczesnych reżyserów a Johnny Depp – aktorów. Jak można zatem wobec takiego filmu przejść obojętnie?