"Przysięga". Özge Yağız i Gökberk Demirci na nowych zdjęciach. Szczęście aż kipi! Spotkali się przypadkiem i znowu między nimi zaiskrzyło

Straszne teksty.Niegrzecznie jest obrażać ludzi ,czy to aktorów ,czy siebie wzajemnie.Panu Gokbergowi i Pani Ozge szczęścia i miłości ,jeżeli będą razem,a jeśli nie to także wszystkiego co najlepsze.

Robimy skargę na panią za pisanie kłamstw.

Kłamcy patologiczniTomasz WitkowskiRok: 2004Czasopismo: Niebieska LiniaNumer: 5O niektórych ludziach mówimy: to urodzony kłamca. Czy rzeczywiście można przyjść na świat wyposażonym w zdolności ułatwiające wprowadzanie innych w błąd? Już w latach 20. psychologowie wykazali, że nie istnieje trwała cecha zwana uczciwością. Nie można zatem również urodzić się kłamcą. Pomimo takich wyników badań autorytety w dziedzinie badań nad kłamstwem, a do takich można zaliczyć Paula Ekmana, piszą o naturalnych kłamcach. Zdaniem Ekmana, ludzie ci już w dzieciństwie nabywają przekonania, że potrafią wprowadzić w błąd swoje otoczenie. Nie odczuwają żadnego strachu przed przyłapaniem na oszustwie. W badaniach Ekmana nie zidentyfikowano specjalnych cech osobowości, które by odróżniały naturalnych kłamców od innych ludzi. Nie były to osoby psychopatyczne, natomiast charakteryzowały się elastycznym, kombinatorycznym sposobem myślenia. Wyróżniał je również pewien poziom indywidualizmu. Niestety, niewiele jest badań na ten temat. Można natomiast natrafić na dość szczegółowe badania dotyczące kłamców patologicznych. Cóż to za ludzie? Niemiecki antenat W północnych Niemczech, w małej miejscowości Bodenwerder, żył Karl Friedrich Hieronymous von Münchhausen - król łgarzy i jedna z bardziej barwnych postaci w literaturze niemieckiej. Był on XVIII-wiecznym najemnikiem, który walczył w armii rosyjskiej przeciwko Turkom. Po powrocie do swego rodzinnego miasta, raczył łatwowiernych słuchaczy opowieściami o swoich przygodach i bohaterskich czynach. Przygody barona biją na głowę przypadki Guliwera  miał na koncie dwie podróże na Księżyc (w tym jedną niezamierzoną), lot na kuli armatniej, wyciągnął sam siebie za włosy z bagna, w którym tonął, powędrował także przez morze mleka na wyspę serową. Baron Münchhausen jest chyba najbardziej znanym kłamcą patologicznym na świecie. Trudno byłoby jednak wyciągać wnioski o zachowaniach patologicznych kłamców tylko na podstawie niezwykłych przygód barona. Budowanie fikcji Kłamstwo patologiczne to problem słabo zbadany. Najbardziej chyba wyczerpujący i najlepiej poparty dowodami empirycznymi opis zjawiska przedstawili William i Mary Healy w książce Pathological laying, accusation and swindling. A study in forensic psychology. Swoje rozważania na temat patologicznych kłamców oprę w znacznej mierze na ich badaniach i obserwacjach. Ponieważ ilość patologicznych kłamców w normalnej populacji jest stosunkowo niewielka, również metody badawcze ograniczają się raczej do analizy pojedynczych przypadków i trudno jest odnaleźć wyczerpujące analizy ilościowe. Autorzy wspomnianej pracy twierdzą, że zjawisko patologicznego kłamstwa polega na fałszowaniu rzeczywistości w stopniu skrajnie nieadekwatnym do rezultatu, jaki przy pomocy tego kłamstwa chce się osiągnąć. Słyszałem kiedyś opowieść, jak osoba okłamywana przez, najprawdopodobniej, patologicznego kłamcę została poinformowana o śmierci jednego z rodziców kłamcy, problemach rodzinnych, konieczności wyjazdu na pogrzeb, a wszystko po to, żeby nakłonić okłamywanego do zastępstwa w pracy! Oczywiście rodzice cieszyli się dobrym zdrowiem, o czym okłamywany miał okazję wkrótce się przekonać. Był to typowy przykład kłamstwa patologicznego. Budowanie fikcji w stopniu całkowicie nieadekwatnym do celu, jaki chcemy osiągnąć. Osoby określane mianem kłamcy patologicznego nie są ludźmi chorymi umysłowo, niedorozwiniętymi czy cierpiącymi na epilepsję. W takich przypadkach nadmierne fantazjowanie czy też fałszowanie rzeczywistości jest jednym z objawów chorobowych. Kłamstwo rzadko, jeżeli w ogóle kiedykolwiek, dotyczy pojedynczego zdarzenia. Ujawnia się w czasie różnych okazji na krótki okres, ale najczęściej występuje w ciągu wielu lat, a czasami nawet przez całe życie kłamcy. Autorzy monografii są skłonni określać kłamstwo patologiczne raczej w kategoriach cech człowieka niż w odniesieniu do sytuacji. Synonimami określającymi to zjawisko są również mitomania i pseudologia phantastica. Z patologicznym kłamstwem można pomylić fantazjowanie dziecięce lub fantazjowanie przez nastolatków w okresie dorastania. Istotnie, skomplikowane wizje fikcyjnego świata tworzone przez dzieci przypominają swoją rozległością i wybujałością wytwory patologicznych kłamców. Jednakże o ile fantazjowanie dziecięce czy młodzieńcze mija wraz z wiekiem, o tyle kłamcy patologiczni kłamią najczęściej przez całe życie. Nie jest ono również na stałe związane z przestępczością, chociaż umiejętności kłamania są u osób naruszających prawo zwykle bardzo dobrze wykształcone. Dość często kłamcy patologiczni, poza wprowadzaniem w błąd otoczenia, starają się w jakiś sposób oszukać samych siebie. Jest to naturalnie związane z tworzeniem idealnego obrazu "ja".

Ty [wulgaryzm] oby cię kara spotkała za te kłamstwa i trucie ludziom życia pisaniem takich kłamstw na ich temat i przerabianiem i wklejaniem twarzy dziwki na czyjąś pracę

Nie kłam ty [wulgaryzm], [wulgaryzm] najgorsza, wkleiłaś wszędzie grubaskę Reyhan na Gulperi, lecz się

Wszyscy ostrzegają przed tobą i twoimi zakłamanymi artykułami przepełnionymi przeróbkami

Wkleiłaś twarz Reyhan

To była Gulperi

to była Gulperi zakłamana [wulgaryzm]o!

Gulperi to była, nie Reyhan

Ale kłamiecie, to była Gulperi, aż tak bardzo jej nienawidzicie

Ale wy chorzy jesteście, zaśmiecacie komentarze waszą dyskusją, weźcie się nie odzywajcie już obydwie/obydwoje

Nie rozumiecie, że Karyna P przerobiła to, że dziennikarz i Gok mówią imię Ozge i wkleiła jej twarz? Ile można tłumaczyć, niektórzy z was nie w temacie więc nie wiecie o co chodzi.

Kto tu brał? Dziennikarz i GD wymienia imię Ozgi nie Setenay. Setenay tylko gra w serialu z GD.

O Boże, fanki Reyhan znowu coś brały