Serce z węgla Odcinek 9

Streszczenie odcinka

SERCE Z WĘGLA (9) Serial dokumentalny, 28 min, 16 odc., Polska 2001 Scenariusz i reżyseria: Irena i Jerzy Morawscy Zdjęcia: Mikołaj Nesterowicz Muzyka: Józef Skrzek Opracowanie muzyczne: Iwona Szołwińska-Klimek Śpiew: Jan Skrzek Jola Łoskot po naradzie z synami dochodzi do wniosku, że Rysiek Majewski, choć ma swoje wady, jest w końcu porządnym człowiekiem. Przyjmuje więc oświadczyny i wstępnie ustalają termin ślubu. Ola Kocima wciąż szuka pracy. Sporządziła profesjonalne cv i list motywacyjny, ale z piętnastu firm, do których przesłała swoje dokumenty, nie otrzymała ani jednej odpowiedzi. Od jakiegoś czasu jest załamana, zaczęła chodzić do psychoterapeuty i psychiatry. Zamartwia się, jak utrzymać czteroosobową rodzinę. Mąż ma pracę, lecz jego pobory nie wystarczają. W dodatku nie daje żonie należytego wsparcia, nie rozumie jej i nie dostrzega, jak głęboko przeżywa brak pracy. W końcu jednak i do Oli uśmiecha się szczęście. Wygrywa w "gazetowym" konkursie spotkanie z wizażystką w salonie kosmetycznym w Warszawie. Po raz pierwszy w życiu ma okazję poczuć się atrakcyjną, zadbaną kobietą. Ma też szansę nauczyć się intratnego zawodu. Andrzej Bies z kolegą Staszkiem nie ustają w poszukiwaniach. Jego odprawa topnieje w oczach, głównie z powodu ogromnych wydatków na rozmowy telefoniczne. Po kilku mało obiecujących rozmowach, Andrzej decyduje się zainwestować resztki pieniędzy w zakup pluszowych zabawek. Razem ze Staszkiem sprzedają je na ulicach Katowic. Pierwszy dzień przynosi kilkudziesięciozłotowy utarg, co daje podstawy do optymizmu i pozwala zacząć planować przyszłość w biznesie. Janusz Pochopień po odbyciu kuracji odwykowej co prawda utrzymuje abstynencję, ale oboje z żoną stracili już złudzenia. Ich wspólne życie rozpadło się. Janusz nie może znieść ustawicznych pretensji, ona nie jest w stanie zaakceptować bierności męża, którego życie sprowadza się do spotkań z kolegami. Cała rodzina Bohdana Smudy jest już w komplecie w domu z ogródkiem, który zbudował na skraju Borów Tucholskich. Bohdan jest szczęśliwy, że zdecydował się opuścić Śląsk. Teraz, jak twierdzi, mogą wszyscy oddychać zdrowym powietrzem, przestała boleć głowa i ustąpiła ciągła senność. W 1979 roku Kazimierz Kutz nakręcił "Paciorki jednego różańca". Scenariusz oparty był na historii Giszowca, zabytkowej dzielnicy Katowic, którą pod koniec lat 70. ówczesne władze przeznaczyły do rozbiórki. Dzięki filmowi udało się ocalić część zatopionych w zieleni górniczych domów. Jedną z głównych ról w tym filmie grał trzynastoletni Jurek Rzepka. Dziś dorosły mężczyzna ma za sobą sześć lat pracy w kopalni, na dole. Zrobił jednak coś, czego górnicy nigdy nie robią i czego sam dobrze nie rozumie. Pewnego poranka, wiedziony dziwną intuicją, porzucił pracę w kopalni. Do dziś rozmyśla o filmie i widząc nieszczęście, jakie spadło na Śląsk, pragnie, by Kazimierz Kutz powrócił z kamerą i raz jeszcze podźwignął sprawy tego regionu. Właśnie nadarza się okazja porozmawiania z panem Kazimierzem, który jest gościem obchodów 25-lecia Śląskiego Towarzystwa Filmowego. Po dwudziestu paru latach Jurek musi mu się przypomnieć, ale odpowiedź, jaką Jurek otrzymuje na nurtujące go pytania, z pewnością nie jest optymistyczna. Adam Łoskot zdecydował się podjąć pracę za granicą.