Cudowne miejsca - wielkie sanktuaria Polski

Sanktuarium św. Andrzeja Boboli i Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej - patronki Warszawy. Oba te sanktuaria są ściśle związane ze stolicą Polski. A ich kustoszami są jezuici. Po wejściu do kościoła św. Andrzeja Boboli w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 61, widać od drzwi - między dwoma rzędami stopni prowadzącymi do wielkiego ołtarza - spoczywające w srebrnej trumnie Ciało Świętego Męczennika, niezatarty ślad siedemnastowiecznych wojen kozackich na wschodnich terenach Polski i związanych z nimi cierpień narodu wiernego Krzyżowi i Ewangelii. Sanktuarium św. Andrzeja Boboli - patrona Polski i Metropolii Warszawskiej jest miejscem jego kultu i ma charakter sanktuarium narodowego. Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej - patronki Warszawy znajduje się na ul. Świętojańskiej 10 na Starym Mieście. Wizerunek Najświętszej Maryi Panny przywiózł z Rzymu w 1651 roku nuncjusz papieża Innocentego X i ofiarował Janowi Kazimierzowi, a król z kolei przekazał warszawskim pijarom. Obraz stał się przedmiotem powszechnego kultu. Po umieszczeniu go w kościele Świętych Prima i Felicjana przy ul. Długiej (obecnie katedra polowa), 24 marca 1651 roku, nuncjusz w obecności pary królewskiej pobłogosławił złotą koronę, dar miasta Warszawy, i nałożył ją na głowę NMP. Była to pierwsza w Polsce koronacja maryjnego obrazu. O 66 lat uprzedziła ona koronację Jasnogórskiej Czarnej Madonny. 7 października 1973 roku NMP Łaskawa została ogłoszona główną patronką Warszawy.