Equus

Teatr Telewizji, 1993 "Equus" to opowieść o siedemnastoletnim chłopcu, który dopuścił się czynu budzącego powszechne oburzenie i odrazę - oślepił kilkanaście koni. Sędzia Hester, zajmująca się sprawą Alana, doprowadza do umieszczenia go w szpitalu psychiatrycznym. Doktor Dysart ma zbadać podłoże morderczych instynktów chłopca i zapobiec pogłębianiu się agresji. W inscenizacji Tomasza Wiszniewskiego pacjent i lekarz stają się równie ważnymi postaciami dramatu. Psychiatra snuje w swoim gabinecie przejmujący monolog, przerywany licznymi retrospekcjami. Zdarzenia poprzedzające zbrodnię, sceny z dzieciństwa, domu rodzinnego, ze stajni, gdzie Alan okaleczył konie - stopniowo ujawniają złożone motywy jego czynu. Obrazy ukazujące Dysarta, który tropi prawdę o chłopcu - rozmowy z rodzicami, z właścicielem stajni, sędzią Hester - odsłaniają nie tylko kulisy przestępstwa, ale także osobiste problemy terapeuty. Sfrustrowany prowincjonalny lekarz, co roku spędza urlop w Grecji na bezowocnym poszukiwaniu czegoś wielkiego i świętego. Zazdrości chłopcu jego szaleństwa, odwagi, przeżytej ekstazy. Tęskni do wielkiej namiętności. Jako lekarz umie ją zabić, ale nie może jej stworzyć.