Najweselszy człowiek
Polska 2011
Opowieść o człowieku kochającym luksus i wygodę. Historia pisarza, który pod koniec życia rezygnuje z dobrobytu, gdyż nie chce się wyrzec wartości, w które wierzy.
Reżyseria:Łukasz Wylężałek
Czas trwania:80 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Teatr/Spektakl teatralny
Najweselszy człowiek w telewizji
Jerzy Schejbal
jako Makuszyński
Andrzej Mastalerz
jako Sublokator
Monika Krzykowska
jako żona Makuszyńskiego
Anna Czartoryska
jako aktywistka
Mariusz Benoit
jako doktor
Magdalena Popławska
jako pielęgniarka
Łukasz Wylężałek
Reżyseria
Beata Barciś
Montaż
Wojciech Todorow
Zdjęcia
Anna Wunderlich
Scenografia
Opis programu
Autorski spektakl telewizyjny Łukasza Wylężałka inspirowany jest historią kilku ostatnich lat życia Kornela Makuszyńskiego spędzonych przez pisarza w Zakopanem. Akcja rozgrywa się w latach 1945 - 1953. Niektóre z postaci mają rzeczywiste pierwowzory, jednak przedstawione sytuacje i wydarzenia są fikcyjne. W fikcyjne dialogi wplecione zostały autentyczne wypowiedzi Makuszyńskiego pochodzące z jego książek, felietonów, anegdot. W wypowiedziach innych postaci odnajdujemy liczne cytaty z piśmiennictwa tego okresu. Wydarzenia, często tragiczne, przedstawione zostały w konwencji komediodramatu. Niektóre sceny mają wyraźnie komediowy, czasem wręcz groteskowy charakter. Nośnikami głównego konfliktu są postaci Makuszyńskiego i Sublokatora, osoby dokwaterowanej przez lokalną administrację do kilkupokojowego mieszkania Makuszyńskich w Zakopanem. Obaj bohaterowie prowadzą ostry spór ideologiczny: Makuszyński jest wyrazicielem wartości i symbolem świata, który zniknął w Polsce wraz z wybuchem wojny, Sublokator reprezentuje nowy, powojenny porządek i ideologię. Dodatkowo obaj są poważnie chorzy i zmuszeni do dzielenia tego samego mieszkania, co pozwala Autorowi tworzyć iście tragikomiczne sytuacje. To historia opowiadająca o człowieku kochającym nad życie luksus i wygodę, piękne rzeczy, dobre alkohole, wykwintne jedzenie. Opowieść o mającym pieniądze i sławę pisarzu, który pod koniec życia wyrzekł się luksusu i sam niejako skazał na wygnanie i zapomnienie. Skazał, bo nie chciał wyrzec się poglądów, ani wartości w które, i którym wierzył. Stracił w swoim życiu wszystko, co można zdobyć za pieniądze, nie stracił jednak tego, czego za żadną cenę nie da się kupić.