Przymusowy postój

To fikcyjna opowieść, ale zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami, które 11 września 2001 r. wstrząsnęły całym światem. To wówczas terroryści zaatakowali nowojorskie bliźniacze wieże World Trade Centre, które legły w gruzach, grzebiąc tysiące ludzkich istnień. Twórcy filmu przypominają o tej tragedii z punktu widzenia pasażerów lecących tego dnia z Londynu do Nowego Jorku. Nie dotarli do celu. Kiedy zamknięto amerykańską przestrzeń powietrzną, ich samolot został skierowany na przymusowy postój na terytorium Kanady. Na początku filmu widz poznaje kolejnych bohaterów dramatu, którzy szykują się do lotu za ocean. Po ciężkiej podróży w interesach w mieście nad Tamizą, nowojorczyk Samuel Stearn zmęczony wraca do kraju. Do domu zmierza także mieszkający w Michigan Pakistańczyk Jamal Hassani, który był w Londynie na ślubie swego bratanka. Tym samym samolotem lot 263 z Heathrow do Nowego Jorku leci 25 - letnia Alia Ramaswami, którą czeka za oceanem nowa praca i, jak sądzi, świetlana przyszłość. Wśród pasażerów są jeszcze: londyński biznesmen Andrew Tyler, przeżywający kryzys małżeński oraz wdowa Marion Price, wybierająca się do Ameryki w podróż swego życia. Miała lecieć z mężem, ale on nie dożył tej wymarzonej chwili, dosięgła go śmiertelna choroba. Tych dwoje, znajdujących się na zakręcie życiowej drogi, bardzo zbliża się do siebie w czasie podróży, wspólne rozmowy pozwalają im choć na moment ukoić żal, znaleźć pocieszenie. Początkowo lot do Nowego Jorku przebiega bez zakłóceń. Kapitan Crawford informuje pasażerów, że lecą zgodnie z rozkładem. Kapitan nie spodziewa się żadnych opóźnień, na całej trasie ma być ładna pogoda, słonecznie i ciepło jest też w Nowym Jorku. W połowie drogi drugi pilot przechwytuje dziwną wiadomość o awionetce, która uderzyła w budynek na Manhattanie.