"Sandman". Chcesz poświęcić około 10 godzin, aby Sen się do Ciebie uśmiechnął. Ten serial to rozkosz dla oczu [RECENZJA]

Na Netflix 5 sierpnia pojawiła się nowa produkcja, "Sandman". "Połączenie współczesnych mitów z mroczną fantastyką, dramatem historycznym i legendami. Opowieść o Morfeuszu, władcy snu, oraz o ludziach i miejscach, które napotyka, naprawiając swoje kosmiczne, a także zwyczajnie ludzkie błędy", opisuje produkcję gigant.

I to całkiem trafnie oddaje to, co "Sandman" Netflixa widzowi przedstawia. Ale zacznijmy od początku - nowy serial Netflix to historia fanom komiksów dobrze znana. Stworzył ją Neil Gaiman, a DC Comics w latach 1989-1996 wspomnianą wydawało. Przybliża ona postać jednego z Nieskończonych, tytułowego Sandmana. To nikt inny jak personifikacja Snu, najczęściej nazywanego per Morfeusz. Pozostała szóstka, będąca jego rodzeństwem, to Los, Śmierć, Zniszczenie, Rozpacz, Pożądanie i Maligna.

Jeżeli jesteście fanami tego konkretnego komiksu - w trakcie serialu poczujecie i zachwyt (wiernie odtworzone kadry z komiksu), i wściekłość (fabuła serialu momentami odbiega od oryginalnej). Przyznaję, że osobiście do serialu podchodziłam bez większych oczekiwań względem oryginalnej fabuły - czytałam ów komiks w latach młodzieńczych, a jak wiadomo, ludzka pamięć bywa zawodna. Liczyłam jednak na serial w klimacie, który lubię, gdzie fantastyka, postacie znane z Biblii i innych świętych ksiąg mieszają się z rzeczywistością i zwykłymi ludźmi, jest humor, ale i chwile refleksji lub emocji. Jestem ogromną fanką takich produkcji - w moim prywatnym rankingu palmę pierwszeństwa dzierży "Legion", tuż za nim drepcze "Dobry omen" i "American Gods". Darzę również sentymentem "Lucyfera", choć w dużej mierze ze względu na akcent i fizys Toma Ellis'a. Ze względu na komiksowe pochodzenie liczyłam również na wizualną rozpustę w postaci dopracowanych efektów i ujęć.

W serialu Netflix w postać Morfeusza wciela się Tom Sturridge, który robi to absolutnie bezbłędnie. Ucieleśnia Władcę Snów tak, jak przedstawiony był w komiksie: jest blady, chudy, z czarną zmierzwioną czupryną i głosem którym operuje tak, że mógłby śmiało czytać dzieciom bajki na dobranoc - lub szeptać przerażające rzeczy, też by pasował. Trzeba tu oddać Sturridge'owi, że niewiele w ogóle mówiąc, wdzięcznie przedstawił wielowymiarowość swojego bohatera. Jego decyzje mogą w pierwszym momencie wręcz oburzać, ale później odsłania on swoją niemalże ludzką, bogatą w emocje stronę i już zupełnie inaczej jego czyn oceniamy. Osobiście po 2. odcinku chciałam się na Władcę Snów śmiertelnie obrazić. Niedługo później siedziałam przed telewizorem wzdychając zauroczona jego czynami w Śnieniu (krainie należącej do tytułowego Władcy Snów). To uczucie pojawi się kilkukrotnie podczas oglądania 1. sezonu, gwarantuję wam to.

Jednak nie tylko Sturridge jako Sen przykuwa uwagę w tym serialu. Kroku dotrzymują mu również pozostałe postacie, które poznajemy: Śmierć, Rozpacz i Pożądanie oraz Lucyfera. Gwendoline Christie, która gra tego ostatniego, nadaje piekielnemu władcy kobiecy rys, ale nadaje go w sposób, który mnie osobiście nieco uwiera. Zostawiam do oceny własnej i zapraszam do dyskusji. Zachwycona jestem natomiast Kirby Howell-Baptiste, która reprezentuje Śmierć i robi to w sposób zaskakująco uroczy.

Kompletnie nie porywa mnie za to wcielająca się w rolę Johanny Constatine Jenna Coleman, która, odnoszę wrażenie, pojawia się dla zasady. Jest, a potem jej nie ma - i niczego to nie zmienia. Więcej charyzmy ma nowy kruk Władcy Snów, którego spostrzeżenia wymuszają refleksję zarówno głównego bohatera, jak i postaci pobocznych. A skoro jesteśmy już przy postaciach pobocznych... Cóż to jest za wspaniała plejada! Naprawdę, zarówno Bibliotekarka Śnienia, Kain i Abel, Marzenia i Koszmary, mag, który zdołał uwięzić Sen, syn maga oraz Wir Senny, a także mężczyzna z ciekawości Śmierci i Snu obdarzony nieśmiertelnością - oni wszyscy dodają smaczku tej produkcji.

Drugą kwestią, którą warto podkreślić i docenić, jest strona wizualna. Ten serial jest przede wszystkim przyjemny do oglądania, choć zdecydowanie nie nadaje się dla młodszych odbiorców. Nie brak w nim brutalności i makabry, a niektóre postacie i sytuacje mogą niejednemu dziecku (a przede wszystkim rodzicom) zafundować kilka bezsennych nocy. Nie wierzycie? To wyobraźcie sobie twarz, w której oczy to dziury z zębami. Albo ludzi, który stosunkowo powoli... wybuchają. Wierzcie mi, ten serial jest tylko dla widzów 18+. Natomiast warto podkreślić, że nawet makabra ma w nim swój urok, a każde ujęcie to wizualna perełka, którą nic, tylko zapauzować, wydrukować na dobrym papierze i zawiesić na ścianie.

Podsumowując - historia jest doskonale znana. Aktorzy jak to aktorzy, niektórzy dają kompletnie ciała na ekranie, a od innych nie sposób oderwać wzroku. Czy jest nudno? Może z początku, gdy milczący, uwięziony Morfeusz co najwyżej na nas z ekranu łypie groźnym wzrokiem. Im jednak dalej w las, tym ciekawiej się robi, a dialogi (zwłaszcza ze Snem) wydłużają się i stają coraz bardziej interesujące. Robi się też coraz piękniej, a na końcu Władca Snów po raz pierwszy się do nas uśmiecha.
Półgębkiem, ale zawsze.

Nie jest to serial, który w mojej ocenie pretenduje do miana kultowego, przełomowego, wyjątkowego czy arcy-jakiegoś. Jest po prostu dobrze zrealizowaną komiksową opowieścią, którą przyjemnie się ogląda, której twórcy bawią się z widzem zmuszając go do umiarkowanej czujności podczas seansu. Serial ten prędzej zmusi widza do przemyśleń, aniżeli zemdli zbytnią romantycznością czy rozbuchaną seksualnością. Nawet walki są umiarkowanie spokojne - rywalizacja Snu z Lucyferem opiera się nie na sile mięśni, a na sprycie i wyobraźni, pozostawiając widza nie z atakiem padaczki od migających na ekranie obrazów, a z myślą, że Morfeusz to jednak sprytny i mądry gość jest.

Jeżeli poszukujecie więc serialu, który wizualnie zachwyca, skłania ku przemyśleniom i jednocześnie nie jest nudny i mdły, a fantastyka was nie razi, to polecam.

OCENA: 7/10.

Magdalena Bohdanowicz

[email protected]

Tom Sturridge - Sen, władca Śnienia

Kirby Howell-Baptiste - Śmierć

Mason Alexander Park - Pożądanie

Donna Preston - Rozpacz

Gwendoline Christie - Lucyfer, władca Piekła

Charles Dance - Roderick Burgess, szarlatan i mag

Joely Richardson - Ethel Crisp, ukochana Rodericka Burgessa i matka Johna Dee

David Thewlis - John Dee, syn Rodericka Burgessa i Ethel Crisp

Vivienne Acheampong - Lucienne, bibliotekarka Śnienia

Boyd Holbrook - Koryntyjczyk, zbiegły koszmar

Stephen Fry - Gilbert, towarzysz podróży Rose Walker, również zbiegły z krainy Śnienia

Asim Chaudhry - Abel, pierwsza ofiara

Sanjeev Bhaskar - Kain, pierwszy zabójca

Patton Oswalt - głos kruka Matthew

Mark Hamill - głos Mervyna Dyniogłowego

Jenna Coleman - lady Johanna Constantine

Kyo Ra - Rose Walker, młoda kobieta poszukująca zaginionego brata

Razane Jammal - Lyta Hall, przyjaciółka Rose Walker

Sandra James Young - Unity Kinkaid, wspierająca Rose Walker w jej poczynaniach

Serial dostępny na Netflix od 5 sierpnia br.

Sprawdź program tv na stronie Telemagazyn.pl