Siódmy dzień
El séptimo día / The Seventh Day / The 7th Day, Hiszpania 2004
W Pueblo na północy Hiszpanii wzgardzona przez kochanka dziewczyna poprzysięga mu zemstę. Jej brat, Jerónimo, zainspirowany rzuconymi w złości słowami, morduje mężczyznę podczas pojedynku.
Reżyseria:Carlos Saura
Czas trwania:105 min
Kategoria wiekowa:
Gatunek:Film/Dramat obyczajowy
Victoria Abril
jako Luciana
José Garcia
jako José
Juan Diego
jako Antonio
José Luis Gómez
jako Emilio
Yohana Cobo
jako Isabel
Eulalia Ramón
jako Carmen
Ray Loriga
Scenariusz
Carlos Saura
Reżyseria
Julia Juaniz
Montaż
François Lartigue
Zdjęcia
Roque Bańos
Muzyka
Andrés Vicente Gómez
Producent
Opis programu
W jednym z odciętych od świata pueblo na północy Hiszpanii dochodzi do tragedii, której przyczyną jest nieszczęśliwa miłość. Wzgardzona przez kochanka dziewczyna Luciana Fuentes (Victoria Abril) głośno poprzysięga mu zemstę. Zainspirowany rzuconymi w złości słowami Luciany, jej brat Jerónimo (Ramon Fonstere) w okrutny sposób morduje mężczyznę podczas sprowokowanego pojedynku. Jerónimo trafia na trzydzieści lat do więzienia, ale rodzina Fuentes i tak staje się obiektem szykan mieszkańców wsi. Pewnego dnia ktoś podkłada ogień pod ich dom, a pożar zabija matkę Luciany. Poniżona i okaleczona rodzina opuszcza rodzinną wioskę, aby uniknąć dalszych ataków, zwłaszcza ze strony wrogiej familii, na której czele stoi José (José Garcia). Luciana, która wciąż opłakuje zawiedzioną miłość i śmierć kochanka, nie może pozbyć się obsesyjnego pragnienia rewanżu. Skażona nienawiścią rodzina wiąże nadzieje z powrotem z więzienia Jerónimo. "Siódmy dzień" opiera się na autentycznych wydarzeniach, które miały miejsce 26 sierpnia 1990 roku. Rolnicy z rodziny Izquierdo zabili wówczas dziewięciu członków znienawidzonego przez nich klanu Cabanillasów oraz kilka przypadkowych osób, które usiłowały zapobiec masakrze. Głośna swego czasu tragedia poruszyła hiszpańskiego reżysera Carlosa Saurę, który o napisanie scenariusza na kanwie tych wydarzeń poprosił utalentowanego twórcę Raya Lorigę (m.in. "Drżące ciało" Pedra Almodovara). Loriga wykorzystał fakty, ale stworzył z nich uniwersalną opowieść o samonakręcającej się spirali nienawiści i morderstw, do których doprowadzić może opacznie rozumiany honor. Carlosa Saurę, jednego z najwybitniejszych reżyserów hiszpańskich, psychologiczne dramaty rodzinne interesowały od dawna. Problematykę tłumionych rodzinnych uczuć, chorych relacji i obsesji reżyser poruszał w m.in. "Ogrodzie rozkoszy" (1970), "Annie i wilkach" (1973), wyróżnionej nagrodą jury w Cannes "Kuzynce Angelice" (1974) czy głośnym obrazie "Nakarmić kruki" (1976), za który otrzymał Grand Prix na festiwalu w Cannes.