CZYTAJ TAKŻE:
ANNA PRÓCHNIAK: NIE ODNALAZŁABYM SIĘ W TASIEMCU [WYWIAD]
PATRICIA KAZADI: NIE OBRAZIŁABYM SIĘ, GDYBY W TYM ROKU PROGRAM WYGRAŁA DZIEWCZYNA [WYWIAD]
PIOTR ŻURAWSKI: "BODO" OPOWIADA O HISTORII WE WSPÓŁCZESNY SPOSÓB [WYWIAD]
ANTONI KRÓLIKOWSKI: IM DALEJ SIĘ COFAMY, TYM JEST CIEKAWIEJ [WYWIAD]
Stworzenie wielogodzinnej opowieści o losach Eugeniusza Bodo mogło wydawać się karkołomnym zadaniem, ale Michał Kwieciński i Michał Rosa – twórcy „Czasu honoru” – nie przestraszyli się rozmachu, tylko zakasali rękawy i wzięli się do roboty. Historię napisaną przez Piotra Derewendę i Domana Nowakowskiego rozłożyli na 13 odcinków, ponad 340 aktorów, 4000 statystów i 300 obiektów zdjęciowych. Trud włożony w realizację produkcji jest widoczny na ekranie.
Antoni Królikowski i Tomasz Schuchardt sprawdzają się kolejno jako młody oraz dojrzały Bogdan Eugène Junod. Ten pierwszy emanuje młodzieńczą werwą i pewną naiwnością, natomiast drugi już wie, jak smakuje życie. Co więcej, twórcy nie wystawiają pomnika Eugeniuszowi Bodo. Wręcz przeciwnie, można pokusić się o stwierdzenie, że to czarny charakter: sprytny, przebiegły, zawistny, skupiony wyłącznie na sobie i gotowy na wiele, aby osiągnąć upragniony sukces.
Równie ciekawie prezentują się aktorzy na drugim planie. Kolejne odcinki są naszpikowane aktorami zarówno dopiero zaczynającymi swoją karierę, jak i tymi, o których już jest głośno, a ponadto autorzy sięgnęli po wykonawców już dawno niewidzianych w filmie bądź telewizji. Swój wielki powrót na ekran, w fenomenalnym stylu, zalicza Piotr Szwedes jako dyrektor Boczkowski. Doskonale napisana i zagrana rola. Do tego uwodzicielska Maja Hirsch czy uroczo niewinna Anna Próchniak jako Sonia Nejman, której jeszcze nawet się nie marzyło, że zostanie Norą Ney.
CZYTAJ TAKŻE:
"BODO" - NIEZWYKŁY SERIAL O POLSKIM GWIAZDORZE. CO SIĘ WYDARZY W 1. ODCINKU? [WIDEO+ZDJĘCIA]
"BODO". ZOBACZ PIERWSZY ZWIASTUN SERIALU O ŻYCIU POLSKIEGO GWIAZDORA! [WIDEO]
"BODO". ZOBACZ PIERWSZE ZDJĘCIA Z NOWEGO SERIALU MUZYCZNEGO TVP! [GALERIA]
"BODO". ŚCIEŻKA DŹWIĘKOWA Z SERIALU ZNAJDZIE SIĘ W SPRZEDAŻY
„Bodo” to nie tylko biografia jednego z największych polskich gwiazdorów okresu międzywojennego, ale także spojrzenie na ówczesny showbiznes, który w mechanizmach swojego działania niewiele różnił się od tego, z czym mamy do czynienia dzisiaj. Chociaż czasy się zmieniają, to mentalność ludzka pozostaje niezmienna. Autorzy odkrywają przed widzami już troszkę zapomniane dwudziestolecie międzywojenne, lecz robią to we współczesnym duchu. Wystarczy spojrzeć na pracę kamery: podczas występów niemal na krok nie odstępuje bohatera, gdy on tańczy, to ona mu wtóruje. Wszystko jest żywe, szybkie i kolorowe. To jest show.
O ile Kwieciński i Rosa dobrze sobie radzą z muzyczną częścią produkcji, to czasami większe problemy mają z częścią fabularną. Nie można oprzeć się wrażeniu, że w niektórych miejscach jest potraktowana jako dodatek do występów, coś w rodzaju przerywnika. Oczywiście nie dotyczy to wszystkich scen, autorzy to solidni rzemieślnicy i zrealizowana przez nich opowieść powinna się podobać, gdyż jest podana w prosty, klarowny i przystępny sposób.
„Bodo” to wielkie muzyczne widowisko, które bardzo dobrze się ogląda, a sekwencje muzyczne robią wrażenie. Czegoś takiego od dawna brakowało w polskiej telewizji. Dwa odcinki, jakie na premierze zaprezentowała Telewizja Polska, dobrze rokują i mam nadzieję, że poziom produkcji będzie zachowany od początku do końca. To materiał na przebój.
