"Kanał" - jeden z najważniejszych filmów w historii polskiego kina [RECENZJA]

6 sierpnia 2015, 17:51

Dzieło Wajdy składa się niejako z dwóch części: pierwszej, reportażowej w stylu, i drugiej _ apokaliptycznej relacji z wędrówek przez kanały. Scenariusz oparty na osobistych doświadczeniach Stawińskiego, dowódcy powstańczego oddziału łączności, relacjonuje tragiczny koniec zmagań żołnierzy.

NASZA OCENA: 10/10

Rok 1944, Warszawa. Powstanie zbliża się do końca. Po nieudanej próbie przebicia się przez stanowiska niemieckie kompania porucznika „Zadry” – ponad 40 powstańców – wchodzi do kanału na Mokotowie. Kierują się w stronę Śródmieścia. Oddział zostaje niebawem rozbity na trzy grupy błąkające się po omacku w cuchnących czeluściach miasta.

Jeden z najważniejszych filmów w historii polskiego kina zarówno z powodów artystycznych, jak i politycznych. Pierwszy po październikowej odwilży, który tak otwarcie opowiadał o tragedii powstańców walczących w Warszawie. Przez blisko 10 lat po wojnie cenzura i propaganda robiły wszystko, by żołnierzy Powstania Warszawskiego przedstawić jako nieodpowiedzialnych watażków lub nawet zdrajców. Film Wajdy, zrealizowany według scenariusza Jerzego Stefana Stawińskiego, który sam brał udział w walkach, nie jest pomnikiem dla niezłomnych bohaterów – to przejmujący obraz rozbitych fizycznie i psychicznie ludzi, którzy mają świadomość, że ponieśli klęskę, a ich walka i ofiara są całkowicie daremne.

Piotr Radecki