"Klub Włóczykijów i tajemnica dziadka Hieronima". Przygoda, przygoda. Każdej chwili szkoda... [RECENZJA]

Nieobliczalny krewny Kornela, wuj Dionizy wciąga chłopców: Kornela i jego kumpla Maksa w przygodę, której celem jest odnalezienie skarbu pradziadka Kornela. Awanturnicy – a gromada powiększa się o opiekunkę chłopców Joannę i ciamajdę-hipochondryka Cypriana – wyruszają w podróż obfitującą w niespodziewane przygody i wyzwania, tym bardziej, że śladem poszukiwaczy podążają przebiegli bandyci - Dr Kadryll i jego niezdarny pomocnik Wieńczysław Nieszczególny.

Szczere przyznam, że do oglądania tego filmu przystąpiłam z dużym niepokojem, myśląc sobie co też nasi współcześni uczynią z prozy młodzieżowej, którą moje pokolenie bardzo się ekscytowało. Wszak książki Edmunda Niziurskiego czy Zbigniewa Nienackiego czytało się pod kołdrą przy świetle latarki psując sobie wzrok nie mniej niż teraz przy komputerach. Na szczęście od pierwszej sceny stylizowanej na ikoniczną już scenę z „Mission Impossible” film wciąga i zaciekawia. Akcja toczy się dynamicznie i nawet przez moment uwaga widza, zarówno starszego jak i młodszego, a obiektem eksperymentu był 9-latek, nie ulega rozproszeniu. Mnie osobiście najbardziej zaskoczył montaż, w którym wydarzenia z przeszłości w formie animacji są opowiadane z prędkością karabinu maszynowego. Bohaterowie pozytywni są sympatyczni i z łatwością przychodzi sekundowanie im, zaś bohaterowie negatywni tak naprawdę bardziej głupi niż źli i bardziej cwani niż zepsuci. Oczywiście że przedstawione sytuacje w które wikłają się bohaterowie bardziej zakrawają na kino science niż obyczajowe, ale zupełnie nie razi stopień ich nieprawdopodobieństwa – może z racji tego, że akcja toczy się tak szybko, iż nie mamy czasu się nad tym zastanawiać.

Beata Cielecka

"Klub Włóczykijów i tajemnica dziadka Hieronima" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!