"Romeo musi umrzeć". Współczesna gangsterka wersja "Romea i Julii" [RECENZJA]

NASZA OCENA: 7/10

Han, którego ojciec i brat są najważniejszymi członkami chińskiego gangu, był znakomicie zapowiadającym się stróżem prawa. Niestety, przez rodzinę trafił do więzienia w Hongkongu. Kiedy mężczyzna dowiaduje się, że w USA zginął jego brat Po, ucieka z zakładu karnego i przybywa do Ameryki. Na miejscu dowiaduje się, że śmierć była wynikiem wojny gangów, jaką toczy grupa jego ojca z grupą Afroamerykanów. Han poprzysięga zemstę zabójcom krewniaka, ale niespodziewanie poznaje i zakochuje się w Trish, córce szefa wrogiego gangu…

"Romeo musi umrzeć" to oczywiście historia oparta, choć trzeba przyznać że bardzo luźno, na motywach nieśmiertelnego dramatu Williama Szekspira. Romeo jest tutaj skośnooki i zna walki wschodu, zaś Julia to kochająca hip hop Afroamerykanka. Jest konflikt rasowy, konflikt pokoleń, jest miłość łamiąca wszelkie bariery, wkurzeni na młodych rodzice, są wreszcie próby pojednania zwaśnionych rodów. Nie ma natomiast szekspirowskiego melodramatyzmu i liryki: przeciwnicy walczą wręcz i w nóż, kule sypią się na lewo i prawo, próżno szukać poetyckich wyznań… To Szekspir dla pokolenia MTV. Reżyserem tego bardzo udanego filmu akcji i średnio udanej opowieści o wielkim uczuciu jest nasz rodak, Andrzej Bartkowiak, bardziej ceniony jako operator („Honor Prizzich”, „Czułe słówka”), a debiutujący „Romeo musi umrzeć” po drugiej stronie kamery. Film miał dobrą prasę u widzów, był sporym sukcesem finansowym, młodych fanów kina akcji i rapu elektryzował zwłaszcza nazwiskami obsady – z jednej strony skośnooka gwiazda kina kopanego Jet Li, z drugiej gwiazdy teledysków Aaliyah czy DMX (soundtrack okazał się zresztą przebojem). Krytycy zarzucali mu luźne potraktowanie oryginału i spłycenie jego wymowy. Prawda jest taka, że jeśli ktoś szuka dobrej rozrywki, u Bartkowiaka ją znajdzie, natomiast miłośnicy klasyki pewnie odejdą sprzed ekranu lekko zniesmaczeni…

Beata Cielecka