"The Wipers Times". Magazyn satyryczny wprost z linii front [RECENZJA]

Trwa I wojna światowa. Oddział brytyjskich żołnierzy w zniszczonych domach w Ypres znajduje starą, ale wciąż działającą prasę drukarską. Marzący o pracy dziennikarza Fred Roberts, mający doświadczenie w drukarstwie sierżant Harris oraz jego przyjaciel Jack Pearson postanawiają wydawać na niej satyryczny magazyn, nazwany, w nawiązaniu do wymowy miasta Ypres (Brytyjczycy nie byli w stanie jej prawidłowo wymówić…), „The Wipers Times”. Ich przełożeni różnie zapatrują się na te fanaberie, ale magazyn odnosi sukces i, jak się okazuje, podnosi morale walczących, więc dostają zielone światło na wydawanie kolejnych numerów!

Ta historia wydarzyła się naprawdę – na początku 1916 roku w Ypres brytyjski 12 Batalion znalazł prasę drukarską i wspomniani panowie (oraz inni, używający pseudonimów) zaczęło wydawać tytułowe pismo, charakteryzujące się ironicznym językiem i ciętym piórem. Wydano 23 numery, potem prasa została zniszczona przez Niemców, ale panowie jeszcze powrócili, z nową maszyną i z nowym czasopismem, „The Better Times”. W czasopiśmie ukazywały się różnego typu artykuły (również zaliczane do soft porno), zabawne ogłoszenia, życzenia, poezja (od naprawdę dobrej po naprawdę kiepską). W 1918 roku pierwszych 15 magazynów opublikowano w formie książkowej, a potem ukazały się 4 edycje wszystkich numerów (w 1930, 1973, 1988 i ostatnia w 2006 roku). Film Andy De Emmony’ego łączy w sobie cechy rasowego kina wojennego (świetnie oddano grozę wojny, postapokaliptyczne niemal scenerie) i angielskich komedii obyczajowych, opierających się na wyrafinowanym humorze słownym. To brawurowa opowieść o grupce ludzi, która koszmar postanowiła okiełznać dowcipem – i udało im się, ich praca niesie pociechę i chwile relaksu tysiącom kompanów w okopach. W rolę Robertsa bardzo udanie wcielił się Ben Chaplin, zaś nieco zwariowanego generała Mitforda zagrał, jakżeż trafny wybór, Michael Palin.

Beata Cielecka

"The Wipers Times" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!