"Maska". Komiksowy, nieco absurdalny humor i Jim Carrey w pełnej krasie! [RECENZJA]

28 kwietnia 2018, 9:53

Nieśmiały, zakompleksiony urzędnik bankowy przypadkowo znajduje starożytną maskę, po założeniu której zmienia się w obdarzonego nieludzką siłą herosa.

NASZA OCENA: 8/10

Rok 1994 zadecydował, że Jim Carrey z utalentowanego, ale co najwyżej drugoplanowego aktora, stał się gwiazdą pierwszej wielkości. To wtedy weszły na ekran trzy filmy, w których zagrał główne role i wszystkie (!) odniosły sukces. W kolejności: "Ace Ventura - psi detektyw", "Maska" oraz "Głupi i głupszy". Ten drugi tytuł był najambitniejszy i przyniósł zarazem największe zyski (ponad 350 mln dolarów).

To historia Stanleya Ipkissa, skromnego, uczciwego i samotnego pracownika banku, którego jedynym przyjacielem jest pies Milo. Pewnego wieczoru Stanley poznaje przypadkowo piękną Tinę Carlyle (debiutująca Cameron Diaz), tancerkę z klubu Coco Bongo, w której natychmiast się zakochuje. Jednak kobieta jest narzeczoną bezwzględnego gangstera. Kiedy Ipkiss chce się z nią spotkać, zostaje wyrzucony z klubu przez ochroniarzy. Wracając do domu znajduje starą drewnianą maskę, przymierza ją i zmienia się nie do poznania...

Film został nakręcony na podstawie komiksu Michaela Fallona. I według początkowego założenia miał być horrorem. Jednak zaangażowanie do głównej roli Jima Carreya spowodowało, że koncepcja została całkowicie zmieniona. Na szczęście - komiksowy, chwilami absurdalny humor doskonale pasował do emploi aktora, czasami wręcz go wzmacniając. A efekt jest naprawdę piorunujący. Szczególną zabawę mają tu wielbiciele kreskówek - oni na pewno rozpoznają przynajmniej czterech rysunkowych bohaterów, których Maska naśladuje (Diabeł Tasmański, skunks Pepe Le Pew, Królik Bugs i Wilk). Nie dziwią też nominacja do Oscara za efekty specjalne i nominacja do Złotego Globu dla Carreya.

Piotr Radecki

Komedia USA 1994, reż. Charles Russell