"Wszyscy twoi święci". Wspomnienia trudnego dorastania [RECENZJA]

Dito, młody zdolny pisarz i muzyk, wraca do nowojorskiej dzielnicy Astoria, w której się wychował. Powrót do rodzinnego gniazda, do ciężko chorego ojca, z którym nigdy nie miał dobrych relacji, przypomina Dito o burzliwych latach dorastania. Astoria była dzielnicą rządzącą się swoimi prawami, młodzi należeli do gangów, a z ojcem przyszły pisarz nieustannie darł koty… Z drugiej jednak strony to tam poznał pierwszą miłość, pierwszą prawdziwą przyjaźń, spotkał też osoby, które ukształtowały go i na zawsze zostały w jego pamięci.

Dito Montiel to postać autentyczna, a film jest ekranizacją jego autobiograficznej książki. Sam Montiel zresztą nie tylko napisał na jej podstawie scenariusz, ale i film wyreżyserował! To opowieść o powrocie do lat młodości, okresu, który ukształtował artystę, do miejsc, z których tak bardzo chciał się wyrwać, że… odniósł wielki sukces. Po powrocie po latach Dito (grany przez Roberta Downeya Jr. i Shie LeBeoufa) wspomina miłe i złe chwile, musi też przewartościować pewne ideały, pewnych ludzi postrzega teraz w innym świetle. Trochę tu nostalgii, ale Astoria z lat 80. XX wieku to zdecydowanie nie jest kraina, do której chciałoby się wracać – ulice i mieszkańcy są żywcem wyjęci z mrocznych gangsterskich opowieści Martina Scorsese (na którego twórczości zresztą Montiel wyraźnie się wzorował jeśli chodzi o sposób narracji i klimat). Jest szorstko, chropawo, są bójki i przestępstwa, ale i męskie przyjaźnie. Wychowywanie się w takim środowisku może albo złamać i przeciągnąć na „ciemną stronę mocy”, albo zahartować – Montiel jest tym drugim przypadkiem, ale nie wszystkim jego kumplom się udało (w zasadzie większości się nie udało – więzienia, narkotyki, zabójstwa)… Historii wchodzenia w dorosłość i powrotu do lat szczenięcych jest w kinie sporo, „Wszyscy twoi święci” na ich tle wypadają bardzo dobrze, co zresztą zaowocowało nagrodami w Sundance i na MFF w Wenecji.

Beata Cielecka

"Wszyscy twoi święci" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!