"Carte blanche". Żywot nauczyciela niewidomego [RECENZJA]

Kacper uczy historii w jednym z lubelskich liceów, jest uwielbiany przez uczniów – to prawdziwy pedagog z powołania. Problem w tym, że mężczyzna ma coraz większe kłopoty ze wzrokiem. Badania nie pozostawiają złudzeń – już wkrótce przestanie niemal zupełnie widzieć, to postępująca choroba genetyczna… Kacper, w obawie przed utratą pracy i ze szczerej chęci przygotowania do matury swej klasy, zataja problemy zdrowotne przed zwierzchnikami. Wspiera go jego przyjaciel Wiktor, zaś w liceum koleżanka, Ewa.
Filmowy Kacper naprawdę nazywa się Maciej Białek i uczy w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Zofii Nałkowskiej w Lublinie. Jego historię przed kilku laty opisywały niemal wszystkie polskie gazety. Choruje na zwyrodnienie barwnikowe siatkówki, wzrok zaczął tracić po 6 latach pracy. Przepracował zaś, do momentu kiedy sprawa się wydała, aż 18! Najpierw nie widział po zmroku, potem zaczęły się gubić kolory, kontury, wreszcie pojawiła się jednolita mgła… Poruszał się i uczył zapamiętując ułożenie przedmiotów, miejsca uczniów, w ocenie sprawdzianów, przygotowaniu do zajęć pomagali mu koledzy. Nie został zwolniony, uczy do dziś, niedawno się ożenił, oficjalnie może już poruszać się z białą laską. Jego rolę w filmie zagrał Andrzej Chyra. I to świetna kreacja: aktor (przygotowując się do roli Chyra rozmawiał z wieloma niewidomymi, jego konsultantem był też Białek) wiarygodnie wygrał szok i depresję po diagnozie, zamknięcie się w swoim świecie i wychodzenie ze skorupy samotności, zacięcie nauczyciela, jego dylematy, walkę o normalność. Bardzo dobrze partneruje mu Arkadiusz Jakubik w roli jego druha Wiktora. Jest w tym filmie trochę melodramatyzmu i ckliwości, ale przeważają ciekawe obserwacje obyczajowe, nie brakuje także dyskretnego, acz wyrafinowanego humoru. Dużym plusem są zdjęcia i montaż, starające się ilustrować zmiany zachodzące w postrzeganiu świata przez głównego bohatera.

Beata Cielecka

"Carte blanche" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!