"Imagine". Patrzeć nie zawsze znaczy widzieć [RECENZJA]

Szkoła dla niewidomych w Lizbonie realizuje program, który ma przygotować dzieci do życia i radzenia sobie ze swoją ułomnością. Najważniejszym elementem tego programu jest eliminacja wszelkiego ryzyka i zapewnienie osobom niewidomym jak największego bezpieczeństwa i komfortu. Tymczasem Ian (Edward Hogg), nowy, instruktor orientacji przestrzennej, swoimi pomysłami i stosowanymi metodami, podważa te zasady. Okazuje się, że choć jest niewidomy jak jego podopieczni, doskonale daje sobie radę bez białej laski, wykorzystując pozostałe zmysły (słuch, węch, dotyk) oraz rozwijając metodę echolokacji. Siniaki i odrapania na jego twarzy udowadniają, że to również nie jest metoda doskonała, jednak w przeciwieństwie do sposobów tradycyjnych, daje niewidomym o wiele większą swobodę i możliwość samodzielnego poznawania świata. Ian szybko zdobywa serce swoich młodych uczniów, którzy marzą, by stać się tacy jako on, jednak konserwatywni nauczyciele odnoszą się do niego z nieufnością a nawet niechęcią. Nawet zamknięta w sobie Eva (Alexandra Maria Lara) przełamie się i opuści mury szkolne, choć przekona się także, w życiu każdy akt odwagi rodzi ryzyko, bez którego nie sposób poznać smaku wolności...

Andrzej Jakimowski wykorzystał w tym filmie arsenał znanych schematów – konserwatywna placówka, nowy, odważny nauczycie, konflikt nowe-stare oraz bezpieczna gnuśność kontra wolność naznaczona ryzykiem – ale dzięki tematyce i sposobowi jej przedstawienia, nadał im smaku nowości. Nie bez znaczenia jest również miejsce akcji – przepiękna, niezwykła Lizobna.

"Imagine"

WRÓĆ DO PROGRAMU TV