"Joy". Mop receptą na sukces i szczęście [RECENZJA]

Matka Joy bez ustanku ogląda głupawy serial z życia wyższych sfer. Jej były mąż, wspólnie z byłym mężem Joy, mieszkają… w piwnicy. Oprócz tych „drobnych kłopotów” bohaterka ma jeszcze nagłowie dzieci, kredyt, długi, dom, w którym co rusz coś się sypie… Trudno to wszystko ogarnąć pracując jako sprzedawca biletów na lotnisku… Ale Joy, trochę przez przypadek, a trochę z konieczności, wymyśla nowy model mopa, który sam się wykręca. Wie, że to wspaniały patent, trzeba go tylko sprzedać. Na przykład promując w telewizyjnym programie sprzedaży wysyłkowej. Pierwsza próba kończy się fiaskiem, ale Joy nie rezygnuje.

Joy Mangano – nie zdradzimy tutaj niczego, czego widz by się nie domyślił od początku – odniosła sukces. Podczas pierwszej transmisji w telewizji QVC sprzedano 1000 zaprojektowanych przez nią Miracle Mops (Cudownych Mopów). Kiedy dano jej szansę stanąć przed kamerą, w godzinę sprzedała ich ponad 18 tysięcy… Dziś jest prezesem własnej firmy, milionerką, na koncie ma też patenty na 100 różnych produktów. Obserwowanie transformacji, jaką przeszła zabiegana kura domowa w bizneswoman, jest największą przyjemnością obrazu Davida O. Russella. Tym bardziej, że wybrał styl luźnej, pełnej anegdotek gawędy (narratorem jest w zasadzie babcia bohaterki, Mimi), a w roli tytułowej miał do dyspozycji Jennifer Lawrence (Katniss z serii „Igrzyska śmierci”, ale i Mystique w ostatnich dwóch „X-Menach”). Młoda aktorka zagrała wyśmienicie, zdobyła Złoty Glob dla najlepszej aktorki w komedii lub musicalu, a także nominację do Oscara. Miała zresztą wsparcie w takich aktorskich tuzach jak Robert De Niro (jej ekranowy ojciec, właściciel fabryki, w której powstawały pierwsze mopy), Isabella Rossellini, Bradley Cooper czy Diane Ladd. Jeśli coś można filmowi zarzucić, to zbyt długi i trochę chaotyczny wstęp, potem już akcja rusza z kopyta.

Beata Cielecka

"Joy" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!