"Obłąkani". Wśród szaleńców najtrudniej o wariata [RECENZJA]

"Obłąkani" to ekranizacja opowiadania samego Edgara Allana Poe. Opowiadają historię młodego lekarza Edwarda, który przyjeżdża na staż do zakładu dla obłąkanych Stonehearst Asylum. Placówką zarządza tajemniczy, cieszący się ogromnym autorytetem doktor Lamb. Młody pacjent szybko zwraca uwagę, że personel zakładu jest co najmniej dziwny… Coraz częściej zaczyna też wodzić wzrokiem za ponętną Elizą Graves. Pewnego dnia, przypadkowo trafiając do podziemi placówki, odkryje przerażającą prawdę o doktorze i jego pomocnikach – okaże się bowiem, że prawdziwy personel szpitala siedzi w zamknięciu, zaś Lamb i spółka to… zbuntowani pacjenci.

Bardzo stylowy romans z dreszczykiem, trzymający w napięciu i wysmakowany plastycznie. Utrzymany w nieco staroświeckiej monochromatyczny tonacji starych fotografii, z pieszczącymi oczy brązami wszelkiej maści, w odcieniu dębu, kasztanu, orzecha, mosiądzu, hebanu, czy miedzi tonącymi w lekkiej eleganckiej poświacie. Ta ostatnia sprawia, że film wydaje się ciut oniryczny, co wzmaga tylko napięcie, gdyż widzowie przestają w pewnym momencie ufać swym zmysłom i zastanawiają się czy nie ulegają szaleństwu. Ale tak to już jest w powieściach Poe’go, że trzymają nas na granicy światów jawy i snu, a jeśli uda się to osiągnąć w ekranizacjach to tym lepiej. Pomimo tego, że fabuła bywa trochę naiwna, a momentami nawet nielogiczna, film jest znakomitą rozrywką, i to do samego, jakże nerwowego i wielce przewrotnego końca. Dużą zaletą jest obsada: zjawiskowo piękna, zdająca się stąpać lekko nad ziemią Kate Beckinsale (Eliza), Jim Stargess w roli zdezorientowanego, ale zdeterminowanego Edwarda, no i mistrzowie: Michael Caine i Ben Kinglsey w roli medycznych antagonistów dodają filmowi gracji.

Beata Cielecka

"Obłąkani" w tv

WRÓĆ DO PROGRAMU TV!